Εργαλειοφόρος

Το κείμενο σε PDF

 

Τον τελευταίο καιρό βιώνουμε την εξαθλίωση, την καταδυνάστευση, την τρομοκρατία και την εκμετάλλευση πιο απροκάλυπτα από ποτέ, τις τελευταίες δεκαετίες. Οτιδήποτε κατακτήθηκε μέσα από αιματηρούς πολλές φορές αγώνες αρπάζεται βίαια μέσα από ιδεολογήματα περί εθνικής σωτηρίας και ανάπτυξης. Οι απολύσεις, τα χαράτσια, η προκλητική αύξηση της φορολογίας, η μείωση μισθών και συντάξεων είμαι μέτρα που λαμβάνονται στις πλάτες μας από τον καπιταλισμό και τους φορείς του.

Μέσα σε όλο αυτό το κλίμα βρίσκουν χώρο διάφορες μισάνθρωπες αντιλήψεις και πρακτικές, που δρουν εναντίον του ατόμου και της κοινωνίας. Η Χρυσή Αυγή, με φόντο τις επικείμενες εκλογές, θέλοντας να πάρει και αυτή κομμάτι από την εξουσία, που τόσο ονειρεύεται, έχει ξαμοληθεί στις πόλεις ανοίγοντας γραφεία και μοιράζοντας κείμενα γεμάτα φασιστικό περιεχόμενο και μισαλλόδοξες ιδέες. Με σημαία το ρατσισμό, τον εθνικισμό, την ξενοφοβία και το μίσος, αυτοί οι λάτρεις και νοσταλγοί του Χίτλερ φαντασιώνονται τους εαυτούς τους στα έδρανα της βουλής, να σηκώνουν τη δεξιά παλάμη τους με καμάρι.

Είναι όμως η ίδια συμμορία, μέλη της οποίας έχουν επανειλημμένα επιτεθεί και δολοφονήσει. Ενδεικτικά αναφέρουμε τη δολοφονική απόπειρα εις βάρος του φοιτητή Δ. Κουσουρή, τη δολοφονία ενός μετανάστη και το σοβαρό τραυματισμό άλλων τεσσάρων το 2000 από τον χρυσαυγίτη και ειδικό φρουρό Καζάκο, την καταδίκη του Α. Ανδρουτσόπουλου (υπαρχηγού της ΧΑ) σε 21 χρόνια φυλάκισης –στο εφετείο μειώθηκε στα 12– για απόπειρα ανθρωποκτονίας τριών μελών αριστερών οργανώσεων, καθώς και την καταδίκη του Χ. Ρήγα (μπράβου, στελέχους της ΧΑ, υποψήφιου βουλευτή Αιτωλοακαρνανίας και υποψήφιου περιφερειάρχη Δυτ. Ελλάδας) το 2009 για διπλή δολοφονία. Η αστική δημοκρατία είναι ανοιχτή σε όλες τις προτάσεις, επιτρέπει σε όλους τους επίδοξους εξουσιαστές να συμμετέχουν στο γαϊτανάκι της.

Για όλους τους παραπάνω λόγους, αντιφασίστες/τριες πήραν τη συλλογική απόφαση να επιτεθούν την Πέμπτη 15/3 στα γραφεία της ΧΑ στην Πάτρα, μη ανεχόμενοι την ύπαρξη και λειτουργία γραφείων-ορμητήρια επιθέσεων, μαχαιρωμάτων και θανάτου στην πόλη μας. Το Σάββατο 17/3 πραγματοποιήθηκε πορεία μέχρι τα γραφεία της ΧΑ και τη Δευτέρα 19/3 μοιράστηκαν κείμενα στη γειτονιά. Σε κάθε κινητοποίηση υπήρχε έντονη αστυνομική παρουσία, καθιστώντας σαφές πως μπορούν να υπάρχουν μόνο με την κάλυψη της αστυνομίας.

Είναι επίσης ξεκάθαρο ότι οι κυρίαρχες θέσεις τους είναι υπέρ του κράτους και του κεφαλαίου στηρίζοντας την εργοδοσία (βλ. πρόσφατα την περίπτωση της ελληνικής χαλυβουργίας) και ότι οι πρακτικές τους, πρακτικές βίας, τραμπουκισμού, κοινωνικού κανιβαλισμού, μίσους και φόβου, φτάνουν όπου δε φτάνει η κρατική καταστολή.

Είναι χρέος όλων μας να αντιταχθούμε μαχητικά απέναντι στο φασισμό, απομονώνοντάς τους ιδεολογικά, πολιτικά και κοινωνικά.

Εμείς στοχεύουμε σε έναν κόσμο ελευθερίας, ισότητας και αξιοπρέπειας. Σε έναν κόσμο όπου θα αποφασίζουμε αδιαμεσολάβητα και ισότιμα για τις ίδιες μας τις ζωές. Σε αυτό τον κόσμο δε χωράνε φασίστες, ναζιστές και κάθε είδους εξουσιαστές.

ΜΗΔΕΝΙΚΗ ΑΝΟΧΗ ΣΤΟ ΦΑΣΙΣΜΟ
ΦΑΣΙΣΤΕΣ ΘΑ ΜΑΣ ΒΡΕΙΤΕ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΑΣ

εργαλειοφόρος | συνέλευση αναρχικών ενάντια στη μισθωτή σκλαβιά
Συνέλευση κάθε Τρίτη στις 19:00 στο Παράρτημα
ergaleioforos.squat.gr

Το κείμενο σε PDF

 

Με αφορμή την «επίσκεψη» της Χρυσής Αυγής στην Ελληνική Χαλυβουργία…

 

…θα θέλαμε να εξηγήσουμε πώς αντιλαμβανόμαστε την ταξική συνείδηση

Για μας, η ταξική συνείδηση αφορά εκείνους που κομματιάζουν τις ζωές τους σε εργατοώρες και την πουλούν στα αφεντικά. Αφορά εκείνους που βιώνουν την τρομοκρατία της ανεργίας και της επισφάλειας και καλούνται να σηκώσουν το βάρος του καπιταλισμού στις πλάτες τους. Αφορά εκείνους που αντιλαμβάνονται τον εαυτό τους ως ένα κομμάτι της εργατικής τάξης, ανεξαρτήτως γεωγραφικής θέσης και γονιδιακής δομής, και συμμετέχουν στο συλλογικό αγώνα ενάντια σε όσους τους καταδυναστεύουν σε όλα τα μήκη και πλάτη της γης.

Η στάση απέναντι στους φασίστες δεν μπορεί παρά να είναι εχθρική

Η Χρυσή Αυγή είναι ένα νεοναζιστικό κόμμα, με ξεκάθαρα φασιστικό λόγο. Η θέση της περί φυλετικής ανωτερότητας και το όλο εθνικοσοσιαλιστικό μοντέλο που υποστηρίζει (επί της ουσίας ένα εθνικό, μονοπωλιακό καπιταλιστικό κράτος) καταρρίπτουν εξορισμού την ταξική ενότητα, η οποία υπερβαίνει σύνορα και φυλετικούς διαχωρισμούς. Αποτελείται από, επαγγελματίες και μη,  τραμπούκους και μαχαιροβγάλτες, οι οποίοι δε διστάζουν να επιτεθούν, μέχρι και να δολοφονήσουν, «για να ξεβρομίσει ο τόπος» από οποιονδήποτε δεν ταιριάζει στις μισαλλόδοξες ιδέες τους. Όποτε χρειαστεί λειτουργεί ως δεξί χέρι του κράτους για τις βρόμικες δουλειές που δεν «αρμόζουν» στο προφίλ της αστικής δημοκρατίας. Από πογκρόμ σε μετανάστες μέχρι επιθέσεις σε αγωνιζόμενα κοινωνικά κομμάτια. Είναι γνωστοί άλλωστε οι δεσμοί της με την αστυνομία, η ατιμωρησία που αυτή της εξασφαλίζει, η οποία φτάνει ενίοτε στην απροκάλυπτη σύμπραξη.

Η «επίσκεψη» της ΧΑ στην απεργία της Ελληνικής Χαλυβουργίας, 100 και πλέον μέρες αφότου είχε ξεκινήσει, είναι σαφές ότι δεν πρόκειται για πράξη αλληλεγγύης. Είτε είχαν σκοπό να θολώσουν τα νερά με φτηνό λαϊκισμό διεκδικώντας ένα κομμάτι της εκλογικής πίτας (γιατί όχι μεγαλύτερο τώρα που υπάρχει αναβρασμός στο πολιτικό σκηνικό) είτε ενήργησαν με τον κλασικό προβοκατόρικο τρόπο τους προκειμένου να διασπάσουν την αλληλεγγύη στον αγώνα των Χαλυβουργών, το μόνο σίγουρο είναι ότι ποτέ δεν ήταν ούτε θα είναι δίπλα μας, αλλά πάντα απέναντί μας.

Τα συνθήματα της ΧΑ δεν είναι απλά εμετικά: είναι εχθρικά. Σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να υπάρχει ανοχή στις πρακτικές και τις ιδέες τους. Ο λόγος και η δράση τους εναντιώνονται πλήρως  στους κοινωνικούς αγώνες που θέτουν ως προοπτική την κοινωνική απελευθέρωση. Έτσι, η στάση όλων μας απέναντι σε φασίστες και νεοναζί, επειδή η θεωρία δεν μπορεί να είναι ξεκομμένη από την πράξη, πρέπει να είναι παντού και πάντα επιθετική.

 

ΟΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΙ ΚΑΙ ΟΙ ΤΑΞΙΚΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΠΑΡΑ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΟΙ

 

εργαλειοφόρος | συνέλευση αναρχικών ενάντια στη μισθωτή σκλαβιά
Συνέλευση κάθε Τρίτη 19:00 στο Παράρτημα
ergaleioforos.squat.gr

 

Η ΑΠΕΡΓΙΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΧΑΛΥΒΟΥΡΓΙΑ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ

Ο ΑΓΩΝΑΣ ΤΩΝ ΑΠΕΡΓΩΝ ΕΙΝΑΙ ΥΠΟΘΕΣΗ ΟΛΩΝ ΜΑΣ

 

ΕΚΔΗΛΩΣΗ – ΣΥΖΗΤΗΣΗ

Για την απεργία στην Ελληνική Χαλυβουργία με την συμμετοχή απεργών από το εργοστάσιο

 

• Ιστορικό της απεργίας και του αγώνα των χαλυβουργών
• Η απεργία ως εργαλείο
• Ταξική συνείδηση και αλληλεγγύη απέναντι στον κοινωνικό κανιβαλισμό και το ιδεολόγημα της εθνικής σωτηρίας για την σύνδεση και ανάπτυξη των ριζοσπαστικών αγώνων.

 

Κυριακή 4 Μάρτη

19:00 Παράρτημα

 

Η εισήγηση της εκδήλωσης σε PDF

 

Συγκέντρωση – Πορεία

Παρασκευή 10 Φλεβάρη

10:00 – Παράρτημα

ΣΤΗΝ ΠΥΛΗ ΤΗΣ ΧΑΛΥΒΟΥΡΓΙΑΣ ΣΥΓΚΡΟΥΟΝΤΑΙ ΔΥΟ ΚΟΣΜΟΙ

ο κόσμος των αφεντικών, της τρομοκρατίας και της υποταγής

Από τις 31 Οκτώβρη, οι 400 εργάτες της Ελληνικής Χαλυβουργίας έχουν κηρύξει απεργία διαρκείας, σταματώντας την παραγωγή στο εργοστάσιο, το οποίο περιφρουρούν με βάρδιες όλο το 24ωρο. Η Ελληνική Χαλυβουργία είναι μία από τις 3 εταιρίες στον κλάδο με κύκλο εργασιών 227 εκατομμύρια ευρώ και αύξηση της παραγωγής κατά 35% τα τελευταία δύο χρόνια. Η απεργία ξεκίνησε όταν ο βιομήχανος Μάνεσης, το αφεντικό της Χαλυβουργίας, απέλυσε 34 εργάτες, απειλώντας ότι θα ακολουθήσουν και άλλοι 180. Οι απολύσεις αυτές ήρθαν σαν αποτέλεσμα της στάσης της γενικής συνέλευσης των εργατών που απέρριψε την απαίτηση  της εταιρείας για μείωση του 8ώρου σε 5ωρο με παράλληλη μείωση των αποδοχών κατά 40%. Η εργοδοσία σε συνέχεια της τρομοκρατίας της απέλυσε άλλους 16 εργάτες ένα μήνα μετά κάτι που δεν στάθηκε ικανό να ανακόψει των αγώνα των εργατών παρά τη σύμπραξη όλου του κρατικού και γραφειοκρατικού μηχανισμού, τις πιέσεις των εργατοπατέρων και την αποσιώπηση του αγώνα τους από τα ΜΜΕ.

ο κόσμος του αγώνα, της αξιοπρέπειας και της αλληλεγγύης

Οι εργάτες της Ελληνικής Χαλυβουργίας απέναντι στην εντατικοποίηση της παραγωγής, τα συνεχή εργατικά ατυχήματα, τα εγκαύματα που αποτελούν καθημερινότητα, δηλώνουν αποφασισμένοι να φτάσουν ως το τέλος, γνωρίζοντας πως το αποτέλεσμα αυτής της απεργίας θα καθορίσει ολόκληρο τον κλάδο τους, τη βαριά βιομηχανία και συνολικά της εργασιακές σχέσεις. Οι απεργοί εργάτες της Ελληνικής Χαλυβουργίας δείχνουν τον δρόμο και στην υπόλοιπη εργατική τάξη μέσα από τον αγώνα τους. Ένας αγώνας που στηρίζεται στην καθολική συμμέτοχη των εργατών στην απεργία που αποφασίζεται μέσα από την γενική τους συνέλευση. Το εργοστάσιο περιφρουρείται όλο το 24ωρο από τους απεργούς και τους αλληλέγγυους που όσο περνάει ο καιρός τόσο πληθαίνουν. Και αυτό όμως είναι αποτέλεσμα του τρόπου με τον οποίο οι εργάτες χειρίζονται τον αγώνα τους. Ξεπερνώντας σε μεγάλο βαθμό τα συντεχνιακά τους αιτήματα, ο λόγος τους απλώνεται σε ολόκληρη την εργατική τάξη επιδιώκοντας την ενοποίηση των αγώνων που γίνονται και καλώντας κάθε εργάτη και αλληλέγγυο όχι μόνο να τους συμπαρασταθεί αλλά να αγωνιστεί στους χώρους δουλειάς του απέναντι στην τρομοκρατία των αφεντικών, να απεργήσει και να σκεφτεί το συμφέρον της τάξης του και όχι το ατομικό συμφέρον.

Ο αγώνας των εργαζομένων στην Ελληνική Χαλυβουργία είναι υπόθεση όλων μας. Του κάθε εργάτη, άνεργου, μετανάστη, φοιτητή και κάθε πληττόμενου κοινωνικού κομματιού που βλέπει στον αγώνα των εργατών κάτι παραπάνω από μια απλή απεργία. Που βλέπουν ότι ο κόσμος της ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ είναι και θα είναι ισχυρότερος από οποιαδήποτε απειλή. Που βλέπουν ότι μόνο μέσα από τα δικά μας χέρια και μακριά από οποιαδήποτε χειραγώγηση μπορεί να υπάρξουν οι προϋποθέσεις για μια απελευθερωτική προοπτική. Που βλέπουν ότι ο αγώνας για την αξιοπρέπεια ενάντια στην τρομοκρατία των αφεντικών και τις απολύσεις, ο αγώνας ενάντια στη διαρκή υποβάθμιση των ζωών μας, ο αγώνας για την σύνδεση και ανάπτυξη των ριζοσπαστικών κομματιών αυτής της κοινωνίας είναι μακρύς και επίπονος ΑΛΛΑ ΠΟΤΕ ΜΑΤΑΙΟΣ.

Τρίτη 17 Γενάρη

Μηχανοκίνητη πορεία αλληλεγγύης στους απεργούς της Ελληνικής Χαλυβουργίας 

18:00 – Πλατεία Παναχαϊκής

Ενημέρωση για τον αγώνα των απεργών

21:00 – Παράρτημα

Το παρακάτω κείμενο  μοιράστηκε σε μικροφωνική συγκέντρωση αλληλεγγύης στην Πάτρα στις 30 Δεκέμβρη. ‘Ηταν η πρώτη δράση της Πρωτοβουλίας Αλληλεγγύης στους Απεργούς της Ελληνικής Χαλυβουργίας που δημιουργήθηκε από την συζήτηση που κάλεσε ο εργαλειοφόρος στο Εργατικό Κέντρο Πάτρας την Τετάρτη 28 Δεκέμβρη. Η επόμενη συνέλευση της πρωτοβουλίας θα γίνει την Τετάρτη 4 Γενάρη στις 19:00 στο Εργατικό Κέντρο. (το κείμενο σε μορφή PDF)

Ανακοίνωση των εργαζομένων στην ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΧΑΛΥΒΟΥΡΓΙΑ ΑΣΠΡΟΠΥΡΓΟΥ

Συνάδελφοι εργάτες

Ακούστε τη φωνή των χαλυβουργών. Ο αγώνας μας είναι και δικός σας.

Η εργοδοσία της Ελληνικής Χαλυβουργίας λειτουργεί σαν λαγός των βιομηχάνων. Είναι η πρώτη βιομηχανία στην Αττική που με εκβιασμό τις θέσεις εργασίας επιχειρεί να εφαρμόσει το 5ωρο, την εκ περιτροπής εργασία, το ωρομίσθιο, απλήρωτες υπερωρίες, κατάργηση ασφαλιστικών δικαιωμάτων.

Απεργούμε σαν μια γροθιά από της 31 Οκτώβρη. Διαλέξαμε τον δρόμο της τιμής και της αξιοπρέπειας, υπερασπίζουμε το ψωμί και το μέλλον των παιδιών μας.

Δεν γυρνάμε για δουλειά μέσα στη φωτιά και το σίδερο για 500 ευρώ. Απαιτούμε να επιστρέψουν στη δουλειά οι 34 απολυμένοι συνάδελφοί μας. [στις απολύσεις αυτές έχουν προστεθεί 16 εκδικητικές αφότου ξεκίνησε η απεργία] Οι απολύσεις έγιναν για τρομοκρατία, επειδή ομόφωνα η Γενική μας Συνέλευση απέρριψε την απαίτηση της εργοδοσίας να δουλεύουμε 5ωρο με 40% μείωση των αποδοχών.

Η παραγωγή με τη σκληρή δουλειά μας, τα καθημερινά εργατικά ατυχήματα, με νεκρό συνάδελφό μας πέρυσι, από 196.000 τόνους έφτασε στους 266.000 τόνους. Τα κέρδη του Βιομήχανου Μάνεση είναι αμύθητα, ο οποίος συνεχίζει να εκβιάζει ότι αν δεν δεχθούμε να δουλέψουμε σκλάβοι, θα απολύσει 180 ακόμη εργαζόμενους.

Οι χαλυβουργοί τού δώσαμε την απάντηση που πρέπει. Νικήσαμε το φόβο, τους εκβιασμούς, την απειλή της πείνας. Κατεβήκαμε σε απεργία. Είμαστε όρθιοι, είμαστε ήδη νικητές. Ο βιομήχανος Μάνεσης ομολόγησε ότι δεν περίμενε τέτοιο αγώνα!

Οι βιομήχανοι στα γύρω εργοστάσια περίμεναν να έχουμε κουραστεί, να έχουμε πάει για δουλειά με σκυμμένο το κεφάλι, να έχουμε υπογράψει 5ωρο. Αποδείξαμε ότι οι εργάτες έχουν αστείρευτη δύναμη. Όλες αυτές τις μέρες, όλο το 24ωρο με βάρδιες περιφρουρούμε την απεργία μας. Ένιωσαν τη δύναμή μας, και εμείς μάθαμε περισσότερα. Ξεχωρίζουμε τους φίλους από τους εχθρούς.

Δεκάδες σωματεία μας στηρίζουν από την πρώτη μέρα με ψηφίσματα και αποφάσεις απ’ τα συνδικάτα, φορείς της γειτονιάς, συλλόγους αγροτών, νεολαίας, φοιτητών, μαθητών, γυναικών, από παντού. Με την φυσική τους παρουσία έξω από την πύλη, με την συγκέντρωση χρημάτων για τις οικογένειες. των χαλυβουργών, με συγκέντρωση τροφίμων. Η απήχηση του αγώνα μας πέρασε τα σύνορα της χώρας. Μας έρχονται μηνύματα από ‘συνδικάτα και οργανώσεις άλλων χωρών.

Για τον χαλυβουργό δεν έχει γυρισμό! Χάνοντας εμείς, ανοίγει η πόρτα για το 5ωρο και την εργασιακή ζούγκλα όχι μόνο σε μας αλλά και στις υπόλοιπες βιομηχανικές μονάδες. Οι βιομήχανοι περιμένουν στην γωνία. Η νίκη των χαλυβουργών θα είναι μια μεγάλη νίκη για όλη την εργατική τάξη.

Οι διευθυντές των εργοστασίων παρακολουθούν την εξέλιξη του αγώνα μας. Οι εργάτες δεν έχουν όφελος από το να παρακολουθούν. Μπείτε στον αγώνα χωρίς χάσιμο χρόνου! Οι βιομήχανοι έχουν κοινό σχέδιο και είναι σε συνεννόηση. Αυτό αποκαλύφθηκε. Στις συναντήσεις στο υπουργείο, ο υπουργός πίεζε να δεχτούμε τις προτάσεις του Μάνεση! Τα ίδια ετοιμάζουν σε όλα τα εργοστάσια!

Καταγγέλλουμε σε όλους τους εργαζόμενους την πλειοψηφία της Ομοσπονδίας Μετάλλου και του Εργατικού Κέντρου Ελευσίνας που προκήρυξαν μια … τρίωρη στάση εργασίας, όταν θα έχουμε κλείσει 25 μέρες απεργίας!

Περιμένουν και αυτοί μέχρι τότε να έχουμε λυγίσει. Γελιούνται! Για πάνω από 18 μέρες απεργιακού αγώνα των χαλυβουργών ούτε καν συνεδρίαζαν αλλά μας «συμβούλευαν» να υποταχθούμε, μας συκοφαντούσαν, προσπαθούν να μας διαιρέσουν. Συνάδελφοι εργάτες προσπεράστε τους και οργανωθείτε σε κάθε χώρο δουλειάς.

Η νίκη θα είναι δύσκολη μα θα είναι δική μας.

Οι εργαζόμενοι στην ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΧΑΛΥΒΟΥΡΓΙΑ ΑΣΠΡΟΠΥΡΓΟΥ

Αλληλεγγύη στον αγώνα των απεργών στην ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΧΑΛΥΒΟΥΡΓΙΑ

Στις 12 Οκτωβρίου η ιδιοκτησία της Ελληνικής Χαλυβουργίας ανακοίνωσε στο σωματείο των εργαζομένων το εκβιαστικό δίλημμα ή να μετατραπούν οι συμβάσεις από πλήρους απασχόλησης σε μερικής (από 8ωρο σε 5ωρο), κάτι που θα επέφερε μειώσεις αποδοχών έως και 40%, ή να απολυθούν 180 εργαζόμενοι. Η απάντηση της γενικής συνέλευσης των εργαζομένων ήταν αρνητική κι έτσι η ιδιοκτησία, προσπαθώντας να τρομοκρατήσει, ανακοίνωσε τις απολύσεις 34 εργαζομένων. Μετά από ένα μήνα αγώνα ακολούθησαν άλλες 16 απολύσεις.

Η απεργία των εργατών στην Ελληνική Χαλυβουργία διεξάγεται ανυποχώρητα από τις 31 Οκτωβρίου, με καθολική συμμετοχή στις γενικές συνελεύσεις και 24ωρη περιφρούρηση του εργοστασίου. Ξεπερνώντας τα συντεχνιακά αιτήματα, ο λόγος τους απευθύνεται σε όλη την εργατική τάξη και θέτει ζητήματα ενοποίησης των κοινωνικών και εργατικών αγώνων.

Ο αγώνας των απεργών εργατών της Ελληνικής Χαλυβουργίας είναι αγώνας όλων μας.

Η αλληλεγγύη μας στους απεργούς της Χαλυβουργίας πηγάζει από τα ταξικά χαρακτηριστικά που οι ίδιοι έχουν θέσει επιλέγοντας ως μέσο πάλης την απεργία διαρκείας και την ανυποχώρητη στάση τους απέναντι στους εκβιασμούς της εργοδοσίας. Στεκόμαστε αλληλέγγυοι και πολιτικά αλλά και υλικά (με τη σημερινή δράση για οικονομική ενίσχυση), αναγνωρίζοντας τη μεγάλη επιβάρυνση των οικογενειών των απεργών και το προφανές ότι η συνέχιση του αγώνα τους εξαρτάται από την αλληλεγγύη όλων μας.

Η αλληλεγγύη είναι το όπλο μας

Πρωτοβουλία αλληλεγγύης στους απεργούς της ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΧΑΛΥΒΟΥΡΓΙΑΣ

Πάτρα

Ο αγώνας των απεργών εργατών της Ελληνικής Χαλυβουργίας είναι αγώνας όλων μας.

Ένας αγώνας/μια απεργία που διεξάγεται ΑΝΥΠΟΧΏΡΗΤΑ εδώ και πάνω από 50 μέρες. Ένας αγώνας/μια απεργία που συμπυκνώνει τα χαρακτηριστικά εκείνα που μπορούν να θέσουν τις βάσεις για την σύνδεση και ανάπτυξη όλων των ριζοσπαστικών κομματιών αυτής της κοινωνίας.

• Οι αποφάσεις παίρνονται από τη γενική συνέλευση των εργατών στην οποία υπάρχει καθολική συμμετοχή.
• Οι αποφάσεις γίνονται πράξη από όλους τους εργαζόμενους με αποτέλεσμα το εργοστάσιο να περιφρουρείται όλο το 24ωρο και ο αγώνας να γίνεται κτήμα όλων των εργατών.
• Ο λόγος των εργατών ξεπερνάει τα συντεχνιακά τους αιτήματα, απλώνεται σε όλη την εργατική τάξη και θέτει ζητήματα ενοποίησης των κοινωνικών και εργατικών αγώνων.

Η αλληλεγγύη μας στους απεργούς της Χαλυβουργίας δεν πηγάζει από κανένα αίσθημα συμπόνιας ή φιλανθρωπίας απέναντι στη συντονισμένη επίθεση που δέχονται αλλά από τα ταξικά χαρακτηριστικά που οι ίδιοι έχουν θέσει. Την ώρα που τα ΜΜΕ και ο επίσημος συνδικαλισμός προσπαθούν να κουκουλώσουν το ζήτημα, είναι κάτι παραπάνω από σημαντικό να στηθούν δομές αλληλεγγύης που μπορούν να στηρίξουν έμπρακτα την απεργία των Χαλυβουργών και να αφήσουν παρακαταθήκες για παρόμοιες περιπτώσεις που δεν θα αργήσουν να έρθουν.

ΚΑΛΕΣΜΑ ΣΕ ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΓΙΑ ΔΡΑΣΕΙΣ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΚΑΙ ΕΜΠΡΑΚΤΗΣ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗΣ ΣΤΟΥΣ ΑΠΕΡΓΟΥΣ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΧΑΛΥΒΟΥΡΓΙΑΣ ΤΗΝ ΤΕΤΑΡΤΗ 28/12 ΣΤΙΣ 7μμ ΣΤΟ ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ

 

Από τις 31 Οκτώβρη, οι 400 εργάτες της Ελληνικής Χαλυβουργίας έχουν κηρύξει απεργία διαρκείας, σταματώντας την παραγωγή στο εργοστάσιο, το οποίο περιφρουρούν με βάρδιες όλο το 24ωρο. Η Ελληνική Χαλυβουργία είναι μία από τις 3 εταιρίες στον κλάδο με κύκλο εργασιών 227 εκατομμύρια ευρώ και αύξηση της παραγωγής κατά 35% τα τελευταία δύο χρόνια. Η απεργία ξεκίνησε όταν ο βιομήχανος Μάνεσης, το αφεντικό της Χαλυβουργίας, απέλυσε 34 εργάτες, απειλώντας ότι θα ακολουθήσουν και άλλοι 180. Οι απολύσεις αυτές ήρθαν σαν αποτέλεσμα της στάσης της γενικής συνέλευσης των εργατών που απέρριψε την απαίτηση  της εταιρείας για μείωση του 8ώρου σε 5ωρο με παράλληλη μείωση των αποδοχών κατά 40%. Η εργοδοσία σε συνέχεια της τρομοκρατίας της απέλυσε άλλους 16 εργάτες ένα μήνα μετά κάτι που δεν στάθηκε ικανό να ανακόψει των αγώνα των εργατών. Πρέπει να τονιστεί ότι το αποτέλεσμα αυτής της απεργίας θα επηρεάσει άμεσα και τους υπόλοιπους εργαζομένους στα εργοστάσια της περιοχής και του συγκεκριμένου κλάδου όπου θα επιχειρηθούν ανάλογες αλλαγές στο καθεστώς εργασίας. Τα αφεντικά δηλαδή, θα αξιοποιήσουν σε όσο μεγαλύτερο βαθμό τους επιτρέψουμε τα αντεργατικά μέτρα που έχουν ψηφιστεί τα τελευταία χρόνια.

Ο ΚΟΣΜΟΣ ΤΗΣ  ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΤΗΣ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΥΠΟΤΑΓΗΣ

Οι εργάτες της Ελληνικής Χαλυβουργίας κάνουν λόγο για την εντατικοποίηση της παραγωγής, τα συνεχή εργατικά ατυχήματα, τα εγκαύματα που αποτελούν καθημερινότητα, τον συνάδελφό τους που δολοφονήθηκε πέρυσι πάνω στη δουλειά, τα κέρδη που αποκομίζει ο Μάνεσης (227 εκατομμύρια ευρώ ήταν ο τζίρος το 2010) και δηλώνουν αποφασισμένοι να φτάσουν ως το τέλος. Απέναντι τους όμως δεν έχουν μόνο την εργοδοσία αλλά ολόκληρο το κρατικό και γραφειοκρατικό μηχανισμό. Το υπουργείο και η επιθεώρηση εργασίας τους πιέζουν να υπογράψουν συμφωνία για 5ωρο την ίδια ώρα που  τα ΜΜΕ αποσιωπούν τον πολυήμερο και σκληρό αγώνα τους. Η ίδια ιστορία και από τους εργατοπατέρες. Όπως γράφουν οι απεργοί,  «η πλειοψηφία της Ομοσπονδίας Μετάλλου και του Εργατικού Κέντρου Ελευσίνας τούς συμβούλευσαν να υποταχθούν, τους συκοφάντησαν και προσπάθησαν να τους διαιρέσουν.»

 

ΚΑΙ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ, ΤΗΣ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ

Οι απεργοί εργάτες της Ελληνικής Χαλυβουργίας δείχνουν τον δρόμο και στην υπόλοιπη εργατική τάξη μέσα από τον αγώνα τους. Ένας αγώνας που στηρίζεται στην καθολική συμμέτοχη των εργατών στην απεργία που αποφασίζεται μέσα από την γενική τους συνέλευση και δεν σταματά μόνο εκεί. Το εργοστάσιο περιφρουρείται όλο το 24ωρο από τους απεργούς και τους αλληλέγγυους που όσο περνάει ο καιρός τόσο πληθαίνουν. Και αυτό όμως είναι αποτέλεσμα του τρόπου με τον οποίο οι εργάτες χειρίζονται τον αγώνα τους. Έτσι έχει ξεπηδήσει ένα κίνημα υποστήριξης της απεργίας με ανακοινώσεις, δράσεις αλληλεγγύης και έμπρακτης υποστήριξης από δεκάδες σωματεία, οργανώσεις, συνελεύσεις γειτονιών και συλλογικότητες σε όλη την Ελλάδα. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η προπαγάνδιση και στήριξη της απεργίας από τους εργαζόμενους του τηλεοπτικού σταθμού ALTER που βρίσκονται σε επίσχεση εργασίας διεκδικώντας τα δεδουλευμένα τους. Ξεπερνώντας σε μεγάλο βαθμό τα συντεχνιακά τους αιτήματα, ο λόγος τους απλώνεται σε ολόκληρη την εργατική τάξη επιδιώκοντας την ενοποίηση των αγώνων που γίνονται και καλώντας κάθε εργάτη και αλληλέγγυο όχι μόνο να τους συμπαρασταθεί αλλά να αγωνιστεί στους χώρους δουλειάς του απέναντι στην τρομοκρατία των αφεντικών, να απεργήσει και να σκεφτεί το συμφέρον της τάξης του και όχι το ατομικό συμφέρον. Κάτι που δυστυχώς δε συμβαίνει με το εργοστάσιο της ίδιας εταιρίας στο Βόλο, το οποίο συνεχίζει την παραγωγή κανονικά καλύπτοντας τις απώλειες της απεργίας στον Ασπρόπυργο και υπονομεύοντας έτσι τον αγώνα των συναδέλφων τους στην Ελευσίνα. Ο αγώνας των εργαζομένων στην Ελληνική Χαλυβουργία είναι υπόθεση όλων μας. Του κάθε εργάτη, άνεργου, φοιτητή και όλων των φτωχοδιαβόλων αυτού του κόσμου που βλέπουν στα πρόσωπα των εργατών κάτι παραπάνω από μια απλή απεργία. Που βλέπουν ότι ο κόσμος της ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ είναι και θα είναι ισχυρότερος από οποιαδήποτε απειλή. Που βλέπουν ότι μόνο μέσα από τα δικά μας χέρια και μακριά από οποιαδήποτε χειραγώγηση μπορεί να υπάρξουν οι προϋποθέσεις για μια απελευθερωτική προοπτική. Που βλέπουν ότι ο αγώνας για την αξιοπρέπεια ενάντια στην τρομοκρατία των αφεντικών και τις απολύσεις, ο αγώνας ενάντια στη διαρκή υποβάθμιση των ζωών μας, ο αγώνας για την σύνδεση και ανάπτυξη των ριζοσπαστικών κομματιών αυτής της κοινωνίας είναι μακρύς και επίπονος ΑΛΛΑ ΠΟΤΕ ΜΑΤΑΙΟΣ.

 

 ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΤΩΝ ΕΡΓΑΤΩΝ

ΣΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΧΑΛΥΒΟΥΡΓΙΑ

 

 ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΓΙΑ ΔΡΑΣΕΙΣ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΚΑΙ ΕΜΠΡΑΚΤΗΣ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗΣ ΣΤΟΥΣ ΑΠΕΡΓΟΥΣ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΧΑΛΥΒΟΥΡΓΙΑΣ ΤΗΝ ΤΕΤΑΡΤΗ  28/12 ΣΤΙΣ 7μμ ΣΤΟ ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ

Το κείμενο μοιράστηκε  στην συγκέντρωση για τα χαράτσια την 1η Δεκέμβρη στην πλατεία Γεωργίου στην Πάτρα. (PDF)

 

Απέναντι στις επιλογές της κυριαρχίας, όλοι εμείς οι από τα κάτω αναζητούμε τους τρόπους, τις δομές και τις μορφές αγώνα ώστε να αντισταθούμε ουσιαστικά στην άλωση των ζωών μας. Κομμάτι αυτών των αγώνων αποτελούν και οι συνελεύσεις γειτονιών, καθώς και όλες οι συνελεύσεις που επαναφέρουν την έννοια της συλλογικότητας και της ζύμωσης. Οι συνελεύσεις γειτονιών ξεκίνησαν στη βάση της απομάκρυνσης από παλιές μορφές και θεσμούς (κόμματα, πολιτικούς, συνδικαλιστές, παρατάξεις) και ως ένα βαθμό αμφισβητούν έμπρακτα τη λογική της ανάθεσης, διότι όλοι όσοι βιώνουμε την εκμετάλλευση μιλάμε ισότιμα, ισάξια, χωρίς κάποιο διαμεσολαβητή ανάμεσά μας.

Μιλώντας για αυτοοργάνωση, αδιαμεσολάβητους αγώνες, κοινωνική ανυπακοή, θα θέλαμε να ξεκαθαρίσουμε ότι για μας αυτά δεν είναι ούτε μόδα ούτε κάποιο φετίχ πολιτικό. Το να αυτοοργανώνεται ο κόσμος είναι ένα εργαλείο και όχι ένας προορισμός. Δεν είναι καθαγιασμένο ό,τι βαφτίζεται αυτοοργανωμένο. Τις συνελεύσεις και τους αγώνες τις αντιλαμβανόμαστε ως δυναμικές διαδικασίες. Παρ’ όλα αυτά, θεωρούμε βασικό να παλεύουμε για όσα θεωρούμε απελευθερωτικά και προωθητικά για την οργάνωση του κόσμου και τη ριζοσπαστικοποίηση των συνειδήσεων.

Έτσι λοιπόν, για μας αυτοοργάνωση σημαίνει ότι παίρνουμε τη ζωή μας στα χέρια μας. Χωρίς να περιμένουμε να μας πει κάποιος πεφωτισμένος πολιτικός ή εργατοπατέρας τι πρέπει να κάνουμε και τι όχι. Αυτοοργάνωση σημαίνει ότι εμείς οι ίδιοι οργανώνουμε μέσα από τις δικές μας δομές και αποφάσεις τη ζωή μας συνολικά: από τον πολιτικό αγώνα έως την καθημερινότητα στη γειτονιά μας. Δεν είναι μια λύση ανάγκης ή μια περιστασιακή επιλογή· αποτελεί αντίθετα βασικό κομμάτι της αντίληψής μας στο σήμερα για το πώς μπορούμε να οργανωθούμε χωρίς κράτος και καπιταλισμό. Δεν είναι λοιπόν μόνο για το χαράτσι ή το νερό και το ρεύμα. Μπορούμε να επαναπροσδιορίσουμε μέσα από τέτοιες ανοιχτές, ισότιμες και αδιαμεσολάβητες διαδικασίες τη ζωή μας γενικότερα.

Οι προοπτικές που ανοίγουν αυτές οι συνελεύσεις έγκεινται στο ό,τι είναι λαϊκές: κάτι που αυτοακυρώνεται μέσα από τη διαμεσολάβηση  εξουσιαστικών θεσμών όπως ο δήμος και η εκκλησία. Ενώ η αστική δημοκρατία μας θέλει να περιμένουμε έτοιμες τις λύσεις από τους «ειδήμονες», επιλέγουμε να βασιστούμε στις δικές μας δυνάμεις, στα δίκτυα έμπρακτης αλληλεγγύης που στήνουμε εμείς οι ίδιοι στις γειτονιές μας. Δεν πρόκειται να αφήσουμε τους αγώνες μας να αφομοιωθούν, πόσο μάλλον από ένα φορέα που διαχωρίζει τους ανθρώπους σε ευπαθείς ομάδες και μη, σε έλληνες και ξένους.

ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΣΤΟ ΚΑΘΕ ΧΑΡΑΤΣΙ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΜΕΝΕΣ, ΑΝΤΙ-ΙΕΡΑΡΧΙΚΕΣ, ΑΔΙΑΜΕΣΟΛΑΒΗΤΕΣ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΕΣ

ΟΥΤΕ ΚΡΑΤΙΚΗ ΟΥΤΕ ΤΩΝ ΑΣΤΩΝ, ΤΑΞΙΚΗ-ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΣΤΑΣΗ ΠΛΗΡΩΜΩΝ

εργαλειοφόρος | συνέλευση αναρχικών ενάντια στη μισθωτή σκλαβιά

Το κείμενο σε μορφή PDF.

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΚΑΘΕΣΤΩΣ «ΕΘΝΙΚΗΣ ΣΩΤΗΡΙΑΣ»
ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΣΥΝΟΔΟΙΠΟΡΟΥΣ ΤΟΥ

Τα αποτελέσματα που επιφέρει η καπιταλιστική κρίση στην κοινωνία γίνονται πλέον ολοένα και πιο ορατά σε μια σειρά από δραστηριότητες της καθημερινής ζωής. Από το κόψιμο των συντάξεων, των επιδομάτων, των μισθών, τις απολύσεις χωρίς αποζημίωση μέχρι τους κεφαλικούς φόρους και τα διάφορα χαράτσια που εξαγγέλλονται, το καθεστώς έχει πλέον αποδείξει ότι δεν είναι διατεθειμένο να κάνει ούτε ένα βήμα πίσω από την αναπαραγωγή των κερδών και των προνομίων του, μη διστάζοντας παράλληλα να καταδικάσει μεγάλα κομμάτια του πληθυσμού στο να ζουν υπό καθεστώς πλήρους φτώχειας, μιζέριας και εξαθλίωσης.

Ύστερα από τα γεγονότα της 48ωρης απεργίας της 19ης και 20ης Οκτώβρη και τα όσα διαδραματίστηκαν στη σύνοδο κορυφής των ευρωπαϊκών πολιτικών αφεντικών της 26ης Οκτώβρη, το σοσιαλιστικό μπλοκ εξουσίας μην αντέχοντας πλέον να σηκώνει μόνο του το πολιτικό κόστος των καπιταλιστικών επιλογών και θεωρώντας πως μέσα από μια ευρύτερη συνεργασία θα μπορούσαν να εξυπηρετηθούν αποτελεσματικότερα τα σχέδια των ντόπιων και υπερεθνικών αφεντικών κάλεσε σε δημιουργία κυβέρνησης «εθνικής σωτηρίας». Πέτυχε έτσι την πλήρη συστράτευση του αστικού μπλοκ εξουσίας (από την ακροδεξιά μέχρι τη νεοφιλελεύθερη και σοσιαλδημοκρατική του εκδοχή), την είσοδο αμιγώς οικονομικών παραγόντων και τεχνοκρατών στην κυβέρνηση και τέλος τη βίαιη επιβολή των επαχθών όρων που περιλαμβάνει η συμφωνία για το κούρεμα του ελληνικού χρέους.

Το μοντέλο αυτό, φυσικά, δεν αποτελεί ελληνική πρωτοτυπία: οι έκτακτες κυβερνήσεις συνεργασίας με τη συμμετοχή τεχνοκρατών προωθούνται από την αστική τάξη για τη διαχείριση του καπιταλισμού στην Ευρώπη εν μέσω της κρίσης χρέους. Το ίδιο εφαρμόζεται και στην Ιταλία, ενώ φαίνεται ότι θα ακολουθήσουν η Πορτογαλία και η Ισπανία. Έτσι επιβάλλεται ένα ιδιότυπο καθεστώς έκτακτης ανάγκης για να γίνει δυνατή η καλύτερη αντιμετώπιση των αντιστάσεων που ξεσπούν από τα κάτω. Πρόκειται για κυβερνήσεις που θέτουν ως προμετωπίδα το ζήτημα της εθνικής σωτηρίας και στο όνομά της επιβάλλουν όλο και πιο επιθετικά μέτρα με ελάχιστο πολιτικό κόστος.

Μπροστά σ’ αυτήν την πραγματικότητα, που ορίζεται από τη διαρκή εξαγγελία νέων μέτρων, τη διάχυση του φόβου και την κρατική βία, ξεσπούν αγώνες από αρκετά πληττόμενα κοινωνικά κομμάτια που προσπαθούν να βάλουν φραγμούς στην επίθεση που δέχονται. Από τη σκοπιά μας θεωρούμε ότι οι αγώνες πρέπει να είναι συλλογικοί και να ξεπερνούν τις όποιες συντεχνιακές λογικές. Έφτασε ο καιρός να πάψουν να άγονται και να φέρονται από τις ηγεσίες του γραφειοκρατικού συνδικαλισμού, και να στραφούν σε μια απειλητική για το καθεστώς προοπτική.

Για την κατάσταση αυτή σημαντική ευθύνη φέρουν και κάποια κόμματα και οργανώσεις της Αριστεράς που επιδιώκουν να πάρουν το κομμάτι που τους αναλογεί στην κατανομή εξουσίας του αύριο και να ελέγξουν τους αγώνες που εκτυλίσσονται. Χαρακτηριστική ήταν η στάση τους και στην πρόσφατη 48ωρη απεργία, όταν από τη μια το ΚΚΕ δε δίστασε να περιφρουρήσει το αστικό κοινοβούλιο, ενώ η πλειοψηφία των υπόλοιπων συνιστωσών της Αριστεράς υποστήριξε την κίνηση του και κατασυκοφάντησε όσους αμφισβήτησαν στο δρόμο την ηγεμονική λογική των σταλινικών. Πλάι σε όλα αυτά, επίσης, δεν είναι τυχαίο το ότι ακολουθούν μια πατριωτική ρητορική περί κρατικής σωτηρίας και εθνικής ανεξαρτησίας.

Απέναντι στη γενικευμένη και απροκάλυπτη επίθεση που εξαπολύεται σε βάρος των ζωών μας, αλλά και ενάντια στην οποιαδήποτε απόπειρα χειραγώγησης των αγώνων και αποσυμπίεσης της κοινωνικής οργής, να αντιτάξουμε την αυτοοργανωμένη και από τα κάτω κοινωνική και ταξική αντίσταση. Να αντεπιτεθούμε παίρνοντας την πρωτοβουλία του αγώνα στα χέρια μας, μακριά από κόμματα και εργατοπατέρες, μέσα από αυτοοργανωμένες, αντι-ιεραρχικές, αδιαμεσολάβητες διαδικασίες. Με τα σωματεία βάσης, τις συνελεύσεις γειτονιάς, τους αυτοδιαχειριζόμενους χώρους αντίστασης, τις άγριες γενικές απεργίες. Η αλληλεγγύη και η συλλογικότητα είναι τα όπλα μας! Να προτάξουμε τη συνολική ανατροπή του κράτους και του καπιταλισμού κινούμενοι στην κατεύθυνση της συνολικής ρήξης με το εκμεταλλευτικό σύστημα και τους θεσμούς του. Να αγωνιστούμε στην πράξη για την κοινωνική απελευθέρωση, για μια κοινωνία ισότητας, αλληλεγγύης και ελευθερίας.

 

ΔΕΝ ΥΠΟΤΑΣΣΟΜΑΣΤΕ – ΔΕ ΣΥΝΑΙΝΟΥΜΕ
ΔΕΝ ΤΡΕΦΟΥΜΕ ΑΥΤΑΠΑΤΕΣ ΓΙΑ ΤΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ

ΑΓΩΝΙΖΟΜΑΣΤΕ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ – ΣΥΛΛΟΓΙΚΑ – ΑΔΙΑΜΕΣΟΛΑΒΗΤΑ
ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ
ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΝΑΡΧΙΑ!

εργαλειοφόρος | συνέλευση αναρχικών ενάντια στη μισθωτή σκλαβιά
Συνέλευση κάθε Τρίτη 19:00 στο Παράρτημα
ergaleioforos.squat.gr