Την Τετάρτη 15/11 και μετά από μια κουβέντα για την απεργία, ο ιδιοκτήτης του “Tapas Κουζίνα” (Κολοκοτρώνη 74) απέλυσε τον εργαζόμενο Α.Φ. (που εκείνη την ημέρα δεν εργαζόταν αλλά ούτε απεργούσε, αφού το μαγαζί λειτουργούσε κανονικά), βρίζοντάς τον και απειλώντας τον. Η ίδια συμπεριφορά, παρουσία του κόσμου που βρισκόταν εκείνη τη στιγμή στο μαγαζί, συνεχίστηκε και προς τους δύο υπαλλήλους που εκείνη την ώρα εργάζονταν δημιουργώντας ένα κλίμα εργοδοτικής, και όχι μόνο, τρομοκρατίας. Την επόμενη μέρα και μετά από συνάντηση των εργαζομένων στο σέρβις, αποφασίζουμε να επισκεφτούμε το μαγαζί ζητώντας την άμεση επαναπρόσληψη του Α.Φ. και την συμμόρφωση της εργοδοσίας με τα νόμιμα εργασιακά μας δικαιώματα ( προσλήψεις σε όσους εργάζονται παράνομα, κατανομή προσαυξήσεων, δώρων, κτλ. ). Αντ’ αυτών ο ιδιοκτήτης μας έδιωξε από το μαγαζί με φράσεις τύπου «άμα δε γουστάρεις φύγε» και «να με πάτε νομικά», ολοκληρώνοντας την ούτως ή άλλως αναμενόμενη αλαζονεία του αφεντικού.
Για μας, από την πρώτη στιγμή, οι έννοιες της αλληλεγγύης και της ενότητας ήταν αδιαπραγμάτευτες. Αναγνωρίζοντας τους εαυτούς μας μέσα στον ευρύτερο ριζοσπαστικό χώρο, γεγονός για το οποίο πολλές φορές δεχτήκαμε προσβολές, γνωρίζουμε πολύ καλά πως το όπλο των καταπιεσμένων απέναντι σε κάθε είδους αυθαιρεσία ( από το μικρό αφεντικό μέχρι το κράτος και τους μεγαλοτραπεζίτες ) ήταν, είναι και θα είναι η από κοινού αντίσταση. Έτσι, παράλληλα με τις νομικές διεκδικήσεις που ήδη ξεκινήσαμε, δε λησμονούμε την ενδυνάμωση της φωνής μας απευθυνόμενοι σε μια κοινωνία που λατρεύει να καταναλώνει κρατώντας τα μάτια της κλειστά.
Όμως η εργασιακή καθημερινότητα βγάζει μάτι στους φαινομενικά «ευχάριστους» χώρους «διασκέδασης». Η εκμετάλλευση της εργασίας και οι συνθήκες δουλειάς κάθε άλλο παρά αντιστοιχούν με την όποια «καλή ατμόσφαιρα» που υπάρχει στα μαγαζιά, η οποία αν μπορεί να αποδοθεί σε κάποιους είναι στους ίδιους τους εργαζόμενους που απαρτίζουν κάθε μαγαζί. Και η συνειδητοποίηση αυτών των συνθηκών από τη μεριά όσων παρόλα αυτά επιλέγουν χώρους σαν το “Tapas” για να αποδράσουν από την καθημερινότητα της καταπίεσης, θα ’πρεπε να είναι αρκετή για να πάρει ο καθένας θέση απέναντι σε μια τέτοια κατάσταση.
ΣΤΑ ΜΑΓΑΖΙΑ ΤΗΣ ΔΙΑΣΚΕΔΑΣΗΣ ΚΑΠΟΙΟΙ ΔΕ ΔΙΑΣΚΕΔΑΖΟΥΝ
ΜΠΟΥΚΟΤΑΖ ΣΤΟ TAPAS
Οι 5 απολυμένοι του «Tapas»