Όλο το τελευταίο διάστημα βιώνουμε μια πρωτοφανή επίθεση σε όλα τα επίπεδα, οικονομικό, πολιτικό και κοινωνικό…με την τρομοκρατία του χρέους να κρέμεται πάνω από τα κεφάλια μας. Το δίλλημα είναι σαφές: ή υποτάσσεστε ή χρεοκοπούμε. Είναι φανερό πως τα αφεντικά θέλουν από εμάς τα πάντα και τα θέλουν τώρα. Μισθούς των 500 ευρώ για την πλειοψηφία των εργαζομένων, δουλειά μέχρι τα όρια της βιολογικής μας ικανότητας, λειτουργία στην λογική της εταιρίας όλων των επιμέρους τομέων του κράτους (σχολεία, πανεπιστήμια, νοσοκομεία, ταμεία…), υποδούλωσή μας και επιστροφή στον 19ο αιώνα. Το κράτος, προκειμένου να γίνουν όλα αυτά πραγματικότητα φροντίζει να καλλιεργεί την πατριωτική ομοψυχία, την εθνική ενότητα. Προσπαθεί να μεταβιβάσει τις ευθύνες της κρίσης σε όλους και να μας πείσει πως όλοι εμείς οι ελαστικά εργαζόμενοι, οι άνεργοι, οι ανασφάλιστοι, ντόπιοι και μετανάστες πρέπει να ταυτιστούμε με τους τραπεζίτες, τους εφοπλιστές και τους βιομήχανους και να θυσιαστούμε για την «εθνική σωτηρία». Μας ζητούν να εξαθλιωθούμε για να σωθεί ο καπιταλισμός. Όποιος νομίζει πως οι θυσίες είναι «για το καλό μας», βρίσκεται εκτός τόπου και χρόνου. Η εθνική ενότητα είναι μια παγίδα.
Η προπαγάνδα των ΜΜΕ αποκρύπτει την ουσία των αλλαγών. Οι δημοσιογράφοι κάνουν αυτό που ξέρουν, συκοφαντούν όλους τους αγώνες που γίνονται, λένε ψέματα, προπαγανδίζουν υπέρ των αφεντικών τους, συγκαλύπτουν όλα τα εγκλήματα που συντελούνται κατά των αδυνάτων. Κάθε απεργία θεωρείται «έγκλημα εσχάτης προδοσίας». Κάθε πορεία «κάνει κακό στην εικόνα της χώρας». Μεθοδευμένα προσπαθούν να στρέψουν το ένα κοινωνικό κομμάτι απέναντι στο άλλο, λειτουργώντας ως γραφείο τύπου των αφεντικών. Χαρακτηριστικό παράδειγμα οι μετανάστες που τους τελευταίους μήνες έχουν έντεχνα αποτελέσει το εξιλαστήριο θύμα (έιτε «επειδή κλέβουν τις δουλειές», είτε επειδή «βρωμίζουν τις πόλεις, βιάζουν, σκοτώνουν» κλπ.) ούτως ώστε να ενισχυθούν φαινόμενα ρατσισμού και κοινωνικού κανιβαλισμού και να αποπροσανατολιστεί η εκτόνωση της κοινωνικής οργής. Όποιος ακόμα νομίζει πως οι δημοσιογράφοι «ενημερώνουν αντικειμενικά και ουδέτερα» βρίσκεται εκτός τόπου και χρόνου. Είναι ψεύτες και ρουφιάνοι.
Η καταστολή συνεχώς εντείνεται. Στην Πάτρα στις 17/11 οι μπάτσοι επιτέθηκαν στην διαδήλωση λίγα μόλις λεπτά αφότου αυτή ξεκίνησε με πρωτοφανή για τα τοπικά δεδομένα τρόπο σε όλο τον όγκο της πορείας, χτυπώντας και τραυματίζοντας αρκετούς διαδηλωτές. Ανάμεσα στα άλλα, ένας σύντροφος τραυματίστηκε στο κεφάλι από ευθεία βολή με δακρυγόνο και υπέστη πολλαπλά κατάγματα καθώς και εγκαύματα στη μύτη και το πρόσωπο. Στόχος είναι πλέον κάθε πορεία, άσχετα αν οι διαδηλωτές κάνουν χρήση αντι-βίας ή όχι. Στις 6/12 οι μπάτσοι επιτέθηκαν και στην πορεία στα Γιάννενα, και στο Βόλο και στα Χανιά εκτός από το όργιο καταστολής στην Αθήνα (44 συλλήψεις, εκ των οποίων πολλές μαθητών). Οι μπάτσοι είναι πια σε διατεταγμένη πολιτική υπηρεσία, όπως οι χωροφύλακες και τα τάγματα ασφαλείας κάποτε. Δέρνουν, βασανίζουν, δολοφονούν υμνώντας την χούντα και τον Χίτλερ. Όποιος ακόμα νομίζει πως είναι «εργαζόμενα παιδιά του λαού» βρίσκεται εκτός τόπου και χρόνου. Είναι εντεταλμένοι δολοφόνοι.
Στην ίδια κατεύθυνση κινούνται και οι παρακρατικές φασιστικές συμμορίες που με πρόσχημα την κρίση επιχειρούν να σηκώσουν κεφάλι και να αποκτήσουν κοινωνική αποδοχή. Αναλαμβάνουν δράση εκεί που δε φτάνει το γκλοπ του μπάτσου και η πένα του δημοσιογράφου. Κυνηγούν και σκοτώνουν μετανάστες, επιτίθενται σε διαδηλώσεις, βάζουν βόμβες και πυρπολούν θρησκευτικούς χώρους μεταναστών και πολιτικούς-κοινωνικούς χώρους. Όποιος ακόμα πιστεύει πως οι φασίστες (είτε οι ναζί της χρυσης αυγής είτε οι ακροδεξιοί του λα.ος) εκφράζουν μια ουδέτερη «δημοκρατική και αγωνιστική αντίσταση», είναι εκτός τόπυ και χρόνου. Είναι η τελευταία εφεδρεία της Δημοκρατίας με το προσωπείο της «εθνικής ανάτασης».
Τα σχέδια τους πρέπει να μείνουν στα χαρτιά. Ας μετατρέψουμε τα μέτρα που συνεχώς παίρνουν και μας τα παρουσιάζουν ως φάρμακο (σαν το γύψο της χούντας) σε ταφόπλακα του συστήματος. Ο δρόμος προς την κοινωνική απελευθέρωση δεν ανακόπτεται. Οι ρωγμές που άνοιξαν τον δεκ 08 είναι μόνο η αρχή. Η εξέγερση ήταν η προειδοποιητική μας βολή και αυτό το γνωρίζουν καλά. Μέσα από άμεσους, αυτό-οργανωμένους αγώνες σε κάθε γειτονιά, σε κάθε χώρο δουλειάς, να επιδιώξουμε την αλληλεγγύη μεταξύ μας. Να βάλουμε σε εφαρμογή όλους τους τρόπους αντίστασης στα σχέδιά τους. Με καταλήψεις, πορείες και συγκρούσεις. Να αφήσουμε πίσω μας την μοιρολατρία και την απάθεια. Μαζί με όλους τους καταπιεσμένους, σε όλη την ευρώπη και σε όλο τον κόσμο, να ενωθούμε και να τους δείξουμε πως μπορούμε και χωρίς αυτούς… Με την ταξική αλληλεγγύη να χτίσουμε τις απαραίτητες εκείνες σχέσεις που θα δημιουργήσουν ρήγματα στο υπάρχον οικοδόμημα και θα επιφέρουν τις προοπτικές για να δημιουργήσουμε μια αταξική κοινωνία που να βασίζεται στην ισοτιμία, την συνενόηση και την ελευθερία…
άγρια γενική απεργία διαρκείας
όλοι στους δρόμους
καταλήψεις-διαδηλώσεις-συνελεύσεις-συγκρούσεις
εργαλειοφόρος | συνέλευση αναρχικών ενάντια στη μισθωτή σκλαβιά
Πάτρα, Δεκέμβρης ’10