Αφίσα για την κρατική δολοφονία των μεταναστών στο Φαρμακονήσι από την αναρχική ομάδα δυσήνιος ίππος, την αναρχική ομάδα dinamitera και αναρχικούς / αναρχικές

1558586_619445731456994_954406533_n

Τα σύνορα είναι χαρακιές στο σώμα του πλανήτη

Τις πρωινές ώρες της Δευτέρας 21/1, σκάφος στο οποίο επέβαιναν 28 μετανάστες (25 Αφγανοί και 3 Σύροι) ανατράπηκε και βυθίστηκε όχι υπό αδιευκρίνιστες συνθήκες αλλά από τους λιμενόμπατσους, στη θαλάσσια περιοχή του Φαρμακονησίου. Δώδεκα άτομα (ανάμεσα τους εννιά ανήλικα παιδιά και βρέφη) πνίγονται στη θάλασσα. Στις 15/11 12 μετανάστες (ανάμεσα τους και 4 παιδια) έχασαν τη ζωή τους υστερα από ναυάγιο ση θαλάσσια περιοχή της Πάλαιρου ανοιχτά της Λευκάδας. Στις αρχές Οκτωβρίου περισσότεροι από 300 μετανάστες από την Ερυθραία και τη Σομαλία, χάνουν τη ζωή τους κοντά στη Λαμπεντούζα της Ιταλίας, ύστερα από ναυάγιο του πλοίου που τους μετέφερε

Από το Φαρμακονήσι μέχρι τη Λευκάδα και τη Λαμπεντούζα,

τα σύνορα της Ευρώπης-Φρούριο είναι βαμμένα με το αίμα των μεταναστών

Η μετακίνηση πληθυσμών είναι μια αρχέγονη ανάγκη και πρακτική. Η όλη έννοια της μετανάστευσης, όπως τη γνωρίζουμε σήμερα, πατάει στο έθνος-κράτος. Τα σύνορα είναι ένα είδος στρόφιγγας μέσω της οποίας το κράτος ρυθμίζει τη ροή ανθρώπων σύμφωνα με τις ανάγκες των αφεντικών αλλά και με βάση πολιτικές σκοπιμότητες. Ανάλογα με τους πολιτικούς και οικονομικούς συσχετισμούς, είτε βγάζουν τους μετανάστες στην εγχώρια παραγωγή (με όρους Μανωλάδας) είτε τους σπρώχνουν πίσω στην «προμηθεύτρια» χώρα. Τα δυτικά κράτη καθορίζουν τη ζωή αυτών των ανθρώπων (πόσους και ποιους θα δεχτούν, πόσους θα νομιμοποιήσουν και βεβαίως τι θα κάνουν αφού μπουν στη χώρα). Στον καπιταλιστικό καταμερισμό της εργασίας, οι μετανάστες είναι οι σύγχρονοι είλωτες που ξεζουμίζονται -εν γνώσει και υπό την πλήρη αδιαφορία των εργατοπατέρων κάθε απόχρωσης-, και όταν «περισσεύουν» είναι οι παρίες που είτε φυλακίζονται σε στρατόπεδα συγκέντρωσης χωρίς καν το πρόσχημα κάποιου αδικήματος είτε δολοφονούνται (στις νάρκες του Έβρου και στον πάτο του Αιγαίου).

Κοινοί αγώνες ντόπιων και μεταναστών

ενάντια στη βαρβαρότητα κράτους και καπιταλισμού

αναρχική ομάδα Δυσήνιος Ίππος | αναρχική ομάδα Dinamitera | αναρχικοί-ές

Αφίσα από τον εργαλειοφόρο για τη δίωξη για οπλοκατοχή 4 αναρχικών-μελών της συνέλευσης

cf80ceb1cf84cf81ceb1

ΚΑΝΕΝΑΣ ΑΓΩΝΙΣΤΗΣ ΟΜΗΡΟΣ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ !

ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ ΝΑ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙ Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ !

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ – ΜΙΚΡΟΦΩΝΙΚΗ: ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 1 ΝΟΕΜΒΡΗ ΣΤΙΣ 17.30 ΣΤΟ ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΣΤΑ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ ΤΗΣ ΠΑΤΡΑΣ: ΤΕΤΑΡΤΗ 6 ΝΟΕΜΒΡΗ ΣΤΙΣ 9.00

το κείμενο των διωκόμενων για την υπόθεση τους βρίσκεται εδώ https://ergaleioforos.squat.gr/2013/10/03

το κείμενο του εργαλειοφόρου για τη δίωξη των 4 μελών του που συνελήφθησαν μετά τη λήξη της απεργιακής πορείας της 25ης Σεπτέμβρη βρίσκεται εδώ https://ergaleioforos.squat.gr/2013/10/19

Λίγα λόγια για την απεργία των καθηγητών, την επιστράτευση της από το κράτος και το ξεπούλημα της από τη συνδικαλιστική γραφειοκρατία

apergia-kathigitwn-web
 
Αφίσα που δεν κολλήθηκε ποτέ έξω από τα εξεταστικά κέντρα εξαιτίας του ξεπουλήματος της απεργίας από τη συνδικαλιστική γραφειοκρατία (δημοσιεύεται για αρχειακούς λόγους)
 
 
Στη συνεδρίαση του Δ.Σ. της ΟΛΜΕ, τη Τετάρτη 15 Μάη, η συνδικαλιστική γραφειοκρατία, παραβιάζοντας την απόφαση και την θέληση της βάσης των καθηγητών για απεργία την Παρασκευή 17/5, ημέρα έναρξης των πανελλαδικών εξετάσεων, προχώρησε στην απόφαση για αναστολή της απεργίας, χρησιμοποιώντας γελοία συνδικαλιστικά τερτίπια. Γνωρίζαμε καλά ότι οι καρεκλοκένταυροι εργατοπατέρες θα προσπαθούσαν να βάλουν εμπόδια στην αγωνιστική διάθεση της βάσης, αλλά η απόφαση για αναστολή του απεργιακού αγώνα, πριν καν αυτός ξεκινήσει, με τη πρόφαση ότι δήθεν δεν πληρούνται οι όροι για την πραγματοποίηση της απεργίας, καταδεικνύει για πολλοστή φορά το ρόλο τους : είναι εδώ όχι μόνο για να εκτονώνουν τη λαϊκή οργή και να βάζουν φρένο στους εργατικούς αγώνες αλλά αποτελούν ένα χρήσιμο δεκανίκι και πιστό λακέ του κράτους και του κεφαλαίου.
 
Τις τελευταίες ημέρες οι καθηγητές της β’ βάθμιας εκπαίδευσης δίνουν ένα δίκαιο αγώνα ενάντια στην αναδιάρθρωση της δημόσιας εκπαίδευσης και ενάντια στην βίαιη υποτίμηση της εργασίας τους. Μετά την πρόταση της ΟΛΜΕ για απεργία με την έναρξη των πανελλήνιων εξετάσεων και πριν καν υιοθετηθεί η πρόταση αυτή από τις τοπικές ΕΛΜΕ, το κράτος προβαίνει σε πολιτική επιστράτευση των καθηγητών. Με την επιστράτευση αυτή, την τρίτη μέσα στο τελευταίο πεντάμηνο, μετά από αυτή των απεργών του ΑΤΤΙΚΟ ΜΕΤΡΟ και των ναυτεργατών, ο κρατικός αυταρχισμός κάνει για ακόμα μία φορά ξεκάθαρο οτι οι απεργίες πλέον ποινικοποιούνται. Το δικαίωμα στην απεργία ισχύει μόνο θεωρητικά, καθώς ακόμα και με την υπόνοια της αντίστασης, η απεργία αντιμετωπίζεται ως ιδιώνυμο αδίκημα.
 
Η απόφαση του κράτους για πολιτική επιστράτευση των καθηγητών είναι απόφαση ταξική και δείχνει ξεκάθαρα την διάθεση της κυριαρχίας για επίδειξη μηδενικής ανοχής απέναντι στα αντιστεκόμενα κομμάτια. Με την ίδια λογική ποινικοποιεί και άλλους δημόσιους υπαλλήλους, χαρακτηρίζοντάς τους ως επίορκους, ακόμα και στην περίπτωση που αυτοί έχουν κάποια δικαστική εκρεμμότητα που δεν έχει τελεσιδικήσει, προκειμένου να μπορεί να τους θέσει σε αργία. Στην ουσία τέτοιες πρακτικές αποκαλύπτουν  την προσπάθεια της κυριαρχίας, εν μέσω της όξυνσης των ταξικών αντιθέσεων, να επιβάλλει την κοινωνική σιωπή και να καταστείλει κάθε αγωνιστική διάθεση και δράση. Ενδεικτικό του κατασταλτικού-αυταρχικού τρόπου με τον οποίο δρα το κράτος απέναντι σε αυτούς που δεν δέχονται να συναινέσουν,  είναι το ότι η πρωθυπουργική απόφαση του 2007, με την οποία θεσπίζεται η πολιτική επιστράτευση, αναφέρει πως αυτή εφαρμόζεται στην περίπτωση της επείγουσας απειλής για τη δημόσια τάξη και υγεία. Το ζήτημα δεν είναι να καταγγείλουμε το κράτος για αντισυνταγματικότητα αλλά να αντιληφθούμε πως, οτιδήποτε τίθεται ενάντια στα σχέδια των κυρίαρχων, αντιμετωπίζεται ως διασάλευση της δημόσιας τάξης. Με απλά λόγια, όπως τη δημόσια τάξη τη διασαλεύουν οι απεργίες και οι απεργοί επιστρατεύονται, έτσι και την υγεία την απειλούν οι μετανάστες που κλείνονται σε στρατόπεδα συγκέντρωσης, οι τοξικοεξαρτημένοι και οι οροθετικές πόρνες που διαπομπεύτηκαν και φυλακίστηκαν.
 
Το κράτος εσκεμμένα έφερε τα μέτρα για την παιδεία λίγο πριν τις πανελλαδικές εξετάσεις, προκειμένου να εκβιάσει τους καθηγητές και με την βοήθεια των Μ.Μ.Ε κατασυκοφαντεί τον κλάδο τους, ότι δήθεν κινούνται συντεχνιακά, ότι είναι τεμπέληδες ή ότι δήθεν δεν σκέφτονται τους μαθητές τους. Στην ουσία προσπαθεί να ενεργοποιήσει τον κοινωνικό αυτοματισμό και κανιβαλισμό, επιδιώκοντας να στρέψει τους μαθητές και τους γονείς τους εναντίον των απεργών καθηγητών.  Πολλοί όμως από αυτούς τους γονείς είναι οι απολυμένοι, οι επισφαλώς εργαζόμενοι, οι απλήρωτοι εργάτες του σήμερα και οι μαθητές οι άνεργοι του αύριο. Το κράτος δεν έχει κανένα δικαίωμα να μιλάει για την αγωνία των μαθητών, γιατί είναι αυτό που πυροβολάει τα όνειρά τους, εξασφαλίζοντάς τους ένα αβέβαιο μέλλον.
 
Τα τελευταία χρόνια έχουν συγχωνευτεί ή καταργηθεί γύρω στις 2000 σχολικές μονάδες σε όλη την επικράτεια, σταμάτησαν να λειτουργούν η πρόσθετη διδακτική στήριξη και διδασκαλία στα Λύκεια και Γυμνάσια αντίστοιχα, οι κενές θέσεις εργασίας υπολογίζονται σε πάνω από 1000, ενώ οι ελλείψεις σε υλικοτεχνική υποδομή είναι τεράστιες. Σε αντίθεση με τη λάσπη της κυβέρνησης και των ΜΜΕ, οι καθηγητές της μέσης εκπαίδευσης είναι σκληρά εργαζόμενοι, καθώς εκτός από το διδασκαλικό τους έργο, είναι επιφορτισμένοι με πλήθος γραφειοκρατικών εργασιών και καθηκόντων, χωρίς να προσμετρήσουμε τις εργατοώρες της εργασίας και της προετοιμασίας στο σπίτι.
 
Οι καθηγητές αγωνίζονται για δημόσια εκπαίδευση, ενάντια στην κατάργηση ή συγχώνευση χιλιάδων σχολείων στη χώρα, ενάντια στις χιλιάδες επικείμενες απολύσεις εκπαιδευτικών, ενάντια στις αναγκαστικές μετατάξεις και στο πετσόκομμα των μισθών τους. Η προδομένη από τη συνδικαλιστική ηγεσία απεργία τους θέτει ζητήματα ενάντια στο νέο ”ευέλικτο σχολείο”, ενάντια στην υποταγή της εκπαίδευσης στην αγορά.
 
Ο αγώνας των καθηγητών είναι υπόθεση όλων μας, όλων όσοι βιώνουμε στο πετσί μας την υποτίμηση της εργασίας μας, τη βία της ανεργίας, την εξαθλίωση της ζωής μας. Είναι υπόθεση της τάξης μας. Τώρα είναι η ώρα να αγκαλιαστεί ο αγώνας αυτός από τους εργαζόμενους, τους επισφαλείς, τους άνεργους, τη νεολαία, από το σύνολο της εργατικής τάξης, από όλους τους καταπιεσμένους αυτής της κοινωνίας. Έτσι μπορούν να θωρακιστούν οι απεργίες από τη τρομοκρατία της επιστράτευσης, με την ταυτόχρονη δημιουργία απεργιακών ταμείων και δομών αλληλεγγύης μεταξύ των απεργών, με ομάδες περιφρούρησης των εργασιακών χώρων που τελούν υπό κατάληψη και με την παρουσία αλληλέγγυου κόσμου. Έτσι θα ξεβράσει ο κόσμος που αντιστέκεται τους εργατοπατέρες συνοδοιπόρους του κράτους, με απεργιακό αγώνα διαρκείας, χειραφετημένο και ακηδεμόνευτο από τις ξεπουλημένες συνδικαλιστικές ηγεσίες. Με την ταυτόχρονη οργανωτική αναβάθμιση του αγώνα, ώστε να αποκρούσει την επίθεση του κράτους και με την αναβάθμιση του περιεχομένου του αγώνα επίσης, για να ξεφύγει αυτός από τις αμυντικές διεκδικήσεις, να γενικευτεί η κοινωνική ανυπακοή και ανταρσία και να εξελιχθεί σε συνολική κριτική του καπιταλισμού, με τα χαρακτηριστικά της ταξικής και κοινωνικής αντεπίθεσης, για να ανατρέψουμε κράτος και κεφάλαιο.

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΑΓΩΝΙΖΟΜΕΝΟΥΣ ΚΑΘΗΓΗΤΕΣ ΚΑΙ ΣΕ ΟΣΟΥΣ ΑΝΤΙΣΤΕΚΟΝΤΑΙ
ΕΜΠΡΟΣ ΓΙΑ ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΜΕΝΕΣ ΔΟΜΕΣ ΑΚΗΔΕΜΟΝΕΥΤΟΥ ΤΑΞΙΚΟΥ ΑΓΩΝΑ

Αφίσα για ΒΙΟ.ΜΕ.

afisa-biome

 

Από την κατάληψη των μέσων παραγωγής στην κοινωνική αυτοδιεύθυνση

Οι εργαζόμενοι στη Βιομηχανική Μεταλλευτική μετά από την εγκατάλειψη της επιχείρησης από τους ιδιοκτήτες τον Μάιο του 2011 αποφάσισαν να επαναλειτουργήσουν το εργοστάσιο υπό εργατική διαχείριση αρχίζοντας στις 12 Φλεβάρη.

ΝΙΚΗ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΤΟΥΣ 

Γενική Απεργία 26 Σεπτέμβρη – Πορεία – Συλλογική κουζίνα

 

ΣΠΑΜΕ ΤΟ ΦΟΒΟ!

ΜΗΔΕΝΙΚΗ ΑΝΟΧΗ ΣΕ ΚΡΑΤΟΣ, ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΚΑΙ ΦΑΣΙΣΤΕΣ

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΣΥΓΧΡΟΝΟ ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΣΜΟ, ΤΗΝ ΕΞΑΘΛΙΩΣΗ ΚΑΙΤΗΝ ΥΠΟΤΙΜΗΣΗ ΤΩΝ ΖΩΩΝ ΜΑΣ

 

ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΚΑΙ ΤΑΞΙΚΗ ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ!

ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ-ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΣΗ-ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ-ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ

 

ΓΕΝΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ: 26/9

ΠΡΟΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ 10πμ — ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ

ΣΥΛΛΟΓΙΚΗ (ΡΕΦΕΝΕ) ΚΟΥΖΙΝΑ — 3μμ ΠΛ. ΟΛΓΑΣ

 

αναρχικοί /ες – αντιεξουσιαστές /τριες