Τη Δευτέρα 24/2/2014 από 19:00-23:00 θα πραγματοποιηθεί αυτοδιαχειριζόμενο καφενείο με diy μουσικές, στον αυτοδιαχειριζόμενο χώρο «επί τα πρόσω» (Πατρέως 87, Πάτρα) για την οικονομική ενίσχυση της μουσικής κολεκτίβας Δισκοκοπτείον DiskollectiV.
http://diskollectiv2012.espivblogs.net/
«Τα πάντα φαίνονται αδύνατα την παραμονή… και φαίνεται πως το αύριο βρίσκεται εκεί κοντά, όχι επειδή μας περιμένει, αλλά επειδή το χτίζουμε στο δικό του χρόνο, σε διαφορετικό ημερολόγιο».
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 21 ΦΛΕΒΑΡΗ, 8 μ.μ.
Προβολή Ντοκιμαντέρ: Autonomia Zapatista
ΣΑΒΒΑΤΟ 22 ΦΛΕΒΑΡΗ, 7 μ.μ.
Ενημέρωση-Συζήτηση για το Κάλεσμα των Ζαπατίστας (Έκτη) και τα Σχολεία της Αυτονομίας στην Τσιάπας
με συντρόφους από τη συνέλευση «αλληλέγγυες/οι από τον αναρχικό, αντιεξουσιαστικό, ελευθεριακό χώρο» (Αθήνα)
στον αυτοδιαχειριζόμενο χώρο “Επί τα Πρόσω” (Πατρέως 87, στις σκάλες)
Αστικό τοπίο και κρίση: Το Future Suspended είναι ένα ντοκιμαντέρ που ερευνά τα αποτελέσματα της κρίσης στους δημόσιους χώρους της Αθήνας.
Κυριακή 16 Φεβρουαρίου στις 20.00
στον αυτοδιαχειριζόμενο χώρο “Επί τα Πρόσω” (Πατρέως 87, Πάτρα)
ΟΛΟΙ ΣΤΟΝ ΑΠΟΚΛΕΙΣΜΟ ΤΗΣ ΔΕΗ ΣΤΙΣ 3 ΦΛΕΒΑΡΗ ! ΝΑ ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΟΥΜΕ ΤΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ ΑΓΑΘΑ !
Τα τελευταία χρόνια, η εντατικοποίηση της επίθεσης σε βάρος της συντριπτικής πλειοψηφίας της κοινωνίας, με αφορμή την καπιταλιστική κρίση, έχει οδηγήσει ένα μεγάλο κομμάτι του πληθυσμού να ζει σε συνθήκες πλήρους ανέχειας, εξαθλίωσης και φτώχειας, στερούμενο βασικά είδη μιας αξιοπρεπούς διαβίωσης, όπως το φαγητό, η στέγαση, το ηλεκτρικό ρεύμα, η θέρμανση. Ο διαρκής φόβος για την εξασφάλιση και την κάλυψη βασικών αναγκών, απαραίτητων για την αξιοπρεπή διαβίωση κάθε ανθρώπου, είναι η συνθήκη στην οποία έχει οδηγήσει την κοινωνία το μεγάλο κεφάλαιο.
Ο φόβος και η τρομοκρατία που θέλουν να μας επιβάλουν ως πάγια συνθήκη όμως, σπάει στους αγώνες και στον δρόμο. Με την συλλογικοποίηση, την αλληλεγγύη και την οργάνωση από τα κάτω όλων όσων βιώνουν στην καθημερινότητα τους τις τραγικές συνέπειες των επίλογων των κυρίαρχων.
Ο αγώνας των εργαζόμενων της ΔΕΗ που ήδη έχει ξεκινήσει, καθώς και τα πλατιά κοινωνικά μέτωπα αγώνα που δημιουργούνται, είναι κινήσεις προς αυτή την κατεύθυνση. Σημαντικό είναι όμως οι αγώνες όλων μας να συντονιστούν, να δυναμώσουν, να συνδεθούν και να γίνουν πιο δυνατοί. Την ώρα που η ΔΕΗ ιδιωτικοποιείται, την ίδια ώρα που το ρεύμα ουσιαστικά παρέχετε δωρεάν σε δεκάδες μεγάλες εταιρείες και επιχειρήσεις , περισσότερες από 2 χιλιάδες οικογένειες, στην πόλη της Πάτρας, είναι αναγκασμένες να ζουν με κομμένο το ηλεκτρικό ρεύμα από τη ΔΕΗ, ενώ χιλιάδες ακόμα άνθρωποι αντιμετωπίζουν τεράστιες δυσκολίες για να πληρώσουν τους λογαριασμούς, υποχρεώνονται στο να κάνουν διακανονισμούς με την επιχείρηση και σε τελική ανάλυση καταρρακώνουν την ίδια τους την αξιοπρέπεια, παρακαλώντας για να έχουν ένα αγαθό που στις μέρες μας θα πρέπει να θεωρείται αυτονόητο για όλους.
ΚΑΝΕΝΑ ΣΠΙΤΙ ΧΩΡΙΣ ΡΕΥΜΑ
ΥΓΕΙΑ ΠΑΙΔΕΙΑ ΡΕΥΜΑ ΚΑΙ ΝΕΡΟ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΜΠΟΡΕΥΜΑΤΑ ΑΝΗΚΟΥΝ ΣΤΟΝ ΛΑΟ
ΔΙΑΓΡΑΦΗ ΤΟΥ ΧΡΕΟΥΣ ΤΩΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΩΝ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΔΕΗ
ΑΜΕΣΗ ΕΛΑΦΡΥΝΣΗ ΤΩΝ ΧΡΕΩΣΕΩΝ ΤΩΝ ΛΑΙΚΩΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΩΝ
ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΜΕΤΑΤΡΟΠΗ ΤΗΣ ΔΕΗ ΣΕ ΕΝΑΝ ΦΟΡΟΕΙΣΠΡΑΚΤΙΚΟ ΜΗΧΑΝΙΣΜΟ
Η ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΚΑΙ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΟΠΛΟ ΜΑΣ!
ΚΑΝΕΝΑΣ ΜΟΝΟΣ ΤΟΥ ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΜΠΟΡΟΥΜΕ!
Συντονιστικό της Παμπατραικής Συνέλευσης συλλογικοτήτων και ατόμων
Την Κυριακή 19 Γενάρη ήταν η τρίτη (μαύρη) Κυριακή κατά την οποία εφαρμόστηκε το μέτρο για το άνοιγμα των εμπορικών καταστημάτων τις Κυριακές. Ο σύλλογος εμπορουπαλλήλων Πάτρας καλούσε ξανά σε κινητοποίηση ενάντια στο άνοιγμα των καταστημάτων, το οποίο σηματοδοτεί την πρώτη πράξη ενός έργου που στοχεύει στην κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας για τους εργαζομένους και στην περαιτέρω απορρύθμιση των εργασιακών σχέσεων, εάν το μέτρο αυτό περάσει. Στην κινητοποίηση που έλαβε χώρα στο εμπορικό κέντρο της Πάτρας (πεζόδρομος αγ. Νικολάου-Μαιζώνος-Ρήγα Φερραίου) καλούσε και ο εμπορικός σύλλογος της πόλης, παρόλο που ήδη είχαν πάρει απόφαση για την παράταση του ωραρίου για το βράδυ του Σαββάτου (λευκή νύχτα), δήθεν για τη στήριξη των μαγαζιών που εμπορεύονταν αποκριάτικα αλλά στην πράξη διευκολύνοντας την επέκταση του ωραρίου σε μη εργάσιμες ώρες και μέρες.
Η συμμετοχή όσων αντιδρούσαν ήταν μεγαλύτερη σε σχέση με την προηγούμενη κινητοποίηση της 15ης Δεκέμβρη, καθώς ήδη από της 11:00 το πρωί είχαν προσέλθει αρκετοί εργαζόμενοι σε καταστήματα που απεργούσαν, αριστερές οργανώσεις, αναρχικοί και γενικά αλληλέγγυος κόσμος.
Αξίζει να σημειωθεί ότι είχαν ανοίξει αρκετά καταστήματα του εμπορικού κέντρου αλλά ελάχιστα σε άλλες μεριές της πόλης. Δυστυχώς, αρκετός κόσμος από τους πολίτες της Πάτρας θεώρησε το πρωινό της Κυριακής ιδανικό για μια βόλτα απ’ τα μαγαζιά και αρκετοί από αυτούς ψώνιζαν.
Μετά από το χαιρετισμό από το μικρόφωνο προς τους συγκεντρωμένους και αφού έβγαλαν τις απαραίτητες φωτογραφίες και έκαναν τις ακόμα πιο απαραίτητες δημόσιες σχέσεις ο βουλευτής του Σύριζα Χατζηλάμπρου και ο υποψήφιος για το δήμο της Πάτρας με το ΚΚΕ Πελετίδης αποχώρησαν από το πρώτο μισάωρο.
Από την αρχή σχεδόν της κινητοποίησης ήταν φανερό πως το κράτος δε θα επέτρεπε τη διεξαγωγή της χωρίς την παρουσία αστυνομικών δυνάμεων καθώς ήταν φανερό πως είχαν θορυβηθεί από τις προηγούμενες δυναμικές κινητοποίησεις και ήθελαν να εξασφαλίσουν την εφαρμογή του μέτρου χωρίς αντιδράσεις και την απρόσκοπτη προσέλευση των πελατών στα μαγαζιά. Η παρουσία των αστυνομικών δυνάμεων σχεδόν δίπλα από τους συγκεντρωμένους καθόρισε τη δράση κι έτσι δεν υπήρχε η δυναμική και ο παλμός των προηγούμενων κινητοποιήσεων. Κατά την άποψή μας, οι διοργανωτές της συγκέντρωσης όφειλαν τα δώσουν οι ίδιοι πιο δυναμικά χαρακτηριστικά στην κινητοποίηση, μην επιτρέποντας στους μπάτσους να βρίσκονται στο χώρο της συγκέντρωσης. Αυτό, έκανε ένα-δυό Πατρινούς μαγαζάτορες νοικοκυραίους και τα τσιράκια τους να προκαλέσουν με βρισιές κι απειλές κάποιους που μοίραζαν κείμενα, έχοντας τις εγγυήσεις της Ε.Α.
Εμείς, από την πλευρά μας ως συνέλευση αναρχικών ενάντια στη μισθωτή σκλαβιά| εργαλειοφόρος, ούτε δεχθήκαμε να κατεβάσουμε το πανό, (προφανώς το αλφάδι ενόχλησε τα ένστολα δίποδα) αλλά με τα κείμενα που μοιράσαμε και τα συνθήματα που φωνάζαμε προσπαθήσαμε να πολώσουμε το κλίμα και να δώσουμε πιο ταξικά και αντικαπιταλιστικά χαρακτηριστικά στη δράση αυτή. 
Απέναντι στη βίαιη υποτίμηση της ζωής μας, όλοι εμείς οι από κάτω, εργαζόμενοι, άνεργοι, ντόπιοι και μετανάστες δεν έχουμε άλλο τρόπο να παλέψουμε ενάντια σε κράτος και κεφάλαιο παρά μόνο συλλογικοποιώντας τις αντιστάσεις μας. Ως αναρχικοί προτάσουμε τη σύνδεση των αγώνων και των αγωνιζόμενων κομματιών μεταξύ τους ενάντια στην καπιταλιστική επέλαση και την τρομοκρατία του κράτους. Ούτως ή άλλως, άνεργοι και εργαζόμενοι βρισκόμαστε στο ίδιο καράβι που βουλιάζει, καθώς σήμερα κάποιοι έχουν δουλειά, αύριο όμως θα βρεθούν και αυτοί στην ανεργία. Μέσα από πρωτοβάθμεια σωματεία βάσης, μέσα από ακηδεμόνευτους και αδιαμεσολάβητους ταξικούς αγώνες μπορούμε με τη συλλογική μας δράση και με αλληλεγγύη να παλέψουμε για ένα άλλο σύστημα, για έναν κόσμο ισότητας, αλληλεγγύης και αξιοπρέπειας, για μια κοινωνία, στην οποία όλοι εμείς που παράγουμε όλο τον κοινωνικό πλούτο θα μπορούμε να ζούμε χωρίς εξουσιαστές και εξουσιαζόμενους.
Τα συνθήματα που φωνάχθηκαν από τους αναρχικούς ήταν :
ΟΧΙ ΔΟΥΛΕΙΑ ΤΙΣ ΚΥΡΙΑΚΕΣ, ΤΙΣ ΠΛΑΤΕΣ ΔΕ ΘΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΣΤΟΥΣ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΕΣ
Η ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΣΗ ΤΩΝ ΕΡΓΑΤΩΝ ΘΑ ΓΙΝΕΙ Ο ΤΑΦΟΣ ΤΩΝ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΩΝ
Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΟΠΛΟ ΤΩΝ ΕΡΓΑΤΩΝ, ΠΟΛΕΜΟΣ ΣΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ ΤΩΝ ΑΦΕΝΤΙΚΩΝ
ΟΥΤΕ ΠΑΜΕ ΟΥΤΕ ΓΣΕΕ, ΠΑΡΕ ΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΣΟΥ ΛΑΕ
40 ΩΡΕΣ ΓΙΑ 400 ΕΥΡΩ, ΣΦΑΛΙΑΡΕΣ ΚΑΙ ΚΛΩΤΣΙΕΣ ΣΕ ΚΑΘΕ ΑΦΕΝΤΙΚΟ
ΜΠΑΤΣΟΙ ΚΑΙ ΑΦΕΝΤΙΚΑ ΣΤΟΥ ΠΗΓΑΔΙΟΥ ΤΟΝ ΠΑΤΟ, ΖΗΤΩ ΤΟ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΠΡΟΛΕΤΑΡΙΑΤΟ
ΦΩΤΙΑ ΦΟΥΡΝΕΛΟ ΣΤΟΥ ΔΟΥΡΟΥ ΤΟ ΜΠΟΥΡΔΕΛΟ
το κείμενο που μοιραζόταν είναι εδώ :https://ergaleioforos.squat.gr/2013/12/15
συνέλευση αναρχικών ενάντια στη μισθωτή σκλαβιά | εργαλειοφόρος
κάθε Τρίτη στις 19:00 στο Εργατικό Κέντρο Πάτρας
Το πρωί της Κυριακής 15 Δεκέμβρη ο σύλλογος εργατουπαλλήλων Πάτρας καλούσε σε συγκέντρωση και διαμαρτυρία ενάντια στο άνοιγμα των καταστημάτων τις Κυριακές. Η προσέλευση κόσμου στη συγκέντρωση, που είχε καλεστεί στον πεζόδρομο της Αγ. Νικολάου, στο εμπορικό κέντρο, ήταν περιορισμένη. 
Παρ’ όλα αυτά ο κόσμος, καμιά 80αριά περίπου (εμπορουπάλληλοι, μέλη αριστερών οργανώσεων και αναρχικοί) διασκορπίστηκαν στα γύρω καταστήματα μοιράζοντας κείμενα, μιλώντας με τους περαστικούς αλλά και αποτρέποντας αρκετούς που θεώρησαν ιδανικό το πρωί της Κυριακής για μια βόλτα απ’ τα μαγαζιά, την ίδια μέρα που οι εργαζόμενοι σε αυτά αμείβονταν με 10 ευρώ μεροκάματο.
Ευχάριστη εντύπωση προξένησε η μαχητικότητα αρκετών εμπορουπαλλήλων που συμμετείχαν στην κινητοποίηση, οι οποίοι δε σταμάτησαν στιγμή να ντουντουκίζουν, να κάνουν θόρυβο με σφυρίχτρες και σειρήνες και να εξηγούν στους περαστικούς τί ξεζούμισμα σηματοδοτεί για όλους τους εργαζόμενους η καθιέρωση της εργάσιμης Κυριακής.
Αξίζει να σημειωθεί πως οι ιδιοκτήτες του pink woman (κατάστημα με είδη ρούχων στην οδό Μαιζώνος) επιτέθηκαν σε σύντροφο που έριξε φυλλάδια στο μαγαζί τους και αμέσως έσπευσε η αστυνομία να τους φυλάξει. Τα αφεντικά αυτά, όπως και οι υπόλοιποι Πατρινοί μαγαζατοραίοι, θεωρείται αυτονόητο πως παραδόθηκαν στη γενική χλεύη και κατακραυγή.
Δυστυχώς, κάποιος κόσμος προκλητικά υπερασπιζόταν το ”δικαίωμά” του να ψωνίζει τις Κυριακές, χωρίς να λογαριάζει πως αύριο πιθανόν να βρεθεί στη θέση να δουλεύει τις Κυριακές για πέντε δεκάρες.
Απέναντι στη βίαιη υποτίμηση της ζωής μας, όλοι εμείς οι από κάτω, εργαζόμενοι, άνεργοι, ντόπιοι και μετανάστες δεν έχουμε άλλο τρόπο να παλέψουμε ενάντια σε κράτος και κεφάλαιο παρά μόνο συλλογικοποιώντας τις αντιστάσεις μας.Μέσα από πρωτοβάθμεια σωματεία βάσης, μέσα από ακηδεμόνευτους και αδιαμεσολάβητους ταξικούς αγώνες μπορούμε με τη συλλογική μας δράση και με αλληλεγγύη να παλέψουμε για έναν κόσμο ισότητας, αλληλεγγύης και αξιοπρέπειας, για μια κοινωνία, στην οποία όλοι εμείς που παράγουμε όλο τον κοινωνικό πλούτο θα μπορούμε να ζούμε χωρίς εξουσιαστές και εξουσιαζόμενους.
Το κείμενο του εργαλειοφόρου που μοιραζόταν στη συγκέντρωση είναι εδώ :https://ergaleioforos.squat.gr/2013/12/15
H επέκταση λοιπόν του ωραρίου – και στην ουσία η κατάργηση της κυριακάτικης αργίας – σε συνθήκες κρίσης, ανέχειας και εξαθλίωσης έχει μόνο έναν ωφελημένο, το κεφάλαιο. Ταυτόχρονα, η λειτουργία των καταστημάτων με τους ίδιους εργαζόμενους σημαίνει γι’ αυτούς μικρότερα μεροκάματα, ξεζούμισμα και ζωή λάστιχο, ενώ από την άλλη σημαίνει αύξηση του κέρδους των μεγάλων καταστημάτων. Κανένας εργοδότης δεν θα προσλάβει ούτε έναν επιπλέον υπάλληλο για να ανοίγει τις Κυριακές, κανένα αφεντικό δεν θα πληρώσει αυτά που πρέπει για τη δουλειά την Κυριακή.
Ως συνέλευση αναρχικών ενάντια στη μισθωτή σκλαβιά | εργαλειοφόρος, δε στρεφόμαστε ενάντια μόνο στην επέκταση του εργάσιμου ωραρίου και τις Κυριακές αλλά ακόμα περισσότερο αποστρεφόμαστε και την ίδια τη μισθωτή εργασία. Γιατί η μισθωτή εργασία ή μάλλον μισθωτή σκλαβιά υπάρχει μόνο και μόνο για να διαιωνίζει την εκμετάλλευση των εργατών από τα αφεντικά. Για να μπορούν τα αφεντικά να οικειοποιούνται την υπεραξία των εργαζομένων, αντιμετωπίζοντάς τους ως άψυχους παραγωγικούς συντελεστές ούτως ώστε να σωρρεύουν κέρδος πάνω στο κέρδος, να το μετατρέπουν σε κεφάλαιο και έτσι να γυρνά το γρανάζι του καπιταλισμού, συνθλίβοντας τη ζωή και την αξιοπρέπεια των από κάτω της κοινωνικής πυραμίδας.
ΣΥΓΕΝΤΡΩΣΗ-ΜΙΚΡΟΦΩΝΙΚΗ
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 13.12 ΣΤΙΣ 17.30 ΣΤΟ ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ
εργαλειοφόρος | συνέλευση αναρχικών ενάντια στη μισθωτή σκλαβιά
συνέλευση κάθε Τρίτη στις 19:00 στο Εργατικό Κέντρο Πάτρας
http://ergaleioforos.squat.gr
…που συνελήφθησαν κατηγορούμενοι για οπλοκατοχή επειδή έφεραν 10 σημαίες στην απεργιακή πορεία της 25ης Σεπτέμβρη στην Πάτρα
ΣΑΒΒΑΤΟ 7 ΔΕΚΕΜΒΡΗ
19.00 ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ-ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΟΘΕΣΗ ΤΩΝ ΤΕΣΣΑΡΩΝ ΔΙΩΚΟΜΕΝΩΝ
21.00 ΣΥΛΛΟΓΙΚΗ ΚΟΥΖΙΝΑ (ΘΑ ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΕΙ ΜΟΥΣΙΚΗ ΒΡΑΔΙΑ)
ΣΤΟ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΠΑΤΡΑΣ (ΤΣΑΜΑΔΟΥ ΚΑΙ Ρ. ΦΕΡΑΙΟΥ)
εργαλειοφόρος |συνέλευση αναρχικών ενάντια στη μισθωτή σκλαβιά
συνέλευση κάθε Τρίτη στις 19:00 στο Εργατικό Κέντρο Πάτρας
https://ergaleioforos.squat.gr/
Το πρωί του Σαββάτου 26 Οκτώβρη πραγματοποιήθηκε μικροφωνική αλληλεγγύης στην πλατεία στα Ψηλαλώνια από τη συνέλευση αναρχικών ενάντια στη μισθωτή σκλαβιά | εργαλειοφόρος για τα 4 μέλη της συνέλευσής μας που συνελήφθησαν από την αστυνομία στην τελευταία απεργία. Κατά τη διάρκεια της μικροφωνικής μοιράστηκαν το κείμενο των συλληφθέντων (https://ergaleioforos.squat.gr/2013/10/03/) καθώς και το κείμενο της συνέλευσης του εργαλειοφόρου (https://ergaleioforos.squat.gr/2013/10/19/).Οι σύντροφοί μας δικάζονται με την κατηγορία της οπλοκατοχής (για τις 10 σημαίες που κουβαλούσαν μετά το τέλος της απεργιακής πορείας στην Πάτρα την 25η Σεπτέμβρη). Η δίκη θα γίνει στις 6 Νοέμβρη στα δικαστήρια της Πάτρας.
Η επόμενη μικροφωνική-συγκέντρωση είναι προγραμματισμένη για την Παρασκευή 1 Νοέμβρη 17:30μμ στο Παράρτημα καθώς και
ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΣΤΑ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ ΤΗΣ ΠΑΤΡΑΣ ΤΗΝ ΤΕΤΑΡΤΗ 6/11 ΣΤΙΣ 09:00πμ
ΚΑΝΕΝΑΣ ΑΓΩΝΙΣΤΗΣ ΟΜΗΡΟΣ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ !
ΤΟ ΟΠΛΟ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ !
JUMBO
Οι ρουφιάνοι είμαστε εμείς!
Την προηγούμενη εβδομάδα μια είδηση συγκλόνισε όσους δεν έχουν χάσει την ανθρωπιά τους μέσα στις συνθήκες της οικονομικής και ανθρωπιστικής κρίσης που ζούμε. Ένας άνεργος πατέρας στο Βόλο έκλεψε ένα κουτί μαρκαδόρους από το τοπικό κατάστημα JUMBO για το παιδί του. Το προσωπικό του καταστήματος τον κάρφωσε, και κατατέθηκε εις βάρος του μήνυση από την εταιρεία. Καταδικάστηκε σε ποινή φυλάκισης 20 ημερών με τριετή αναστολή και του χρεώθηκαν δικαστικά έξοδα ύψους 80 ευρώ. Του αφαίρεσαν μάλιστα και όσα χρήματα είχε στο πορτοφόλι του. Ο ίδιος είπε ότι πήρε τους μαρκαδόρους διότι δεν είχε λεφτά να τους αγοράσει.
Η εταιρεία, σε μια αισχρή ανακοίνωση που εξέδωσε, αναφέρει ότι ”Δυστυχώς, δεν είναι η πρώτη φορά που ο εν λόγω κύριος αφαίρεσε κάποιο προϊόν. Έχει εντοπιστεί επανειλημμένα να αφαιρεί προϊόντα, σε βάθος χρόνου, πράγμα που και ο ίδιος παραδέχτηκε. Δυστυχώς, δεν έχουμε να κάνουμε με μια παρορμητική και αδιέξοδη συμπεριφορά, αλλά με μια εξακολουθητική, συνειδητή πράξη. Ο καθένας θα μπορούσε εύκολα να δικαιολογηθεί μέσα από μια συναισθηματική ιστορία και μια συγγνώμη, που όλους μας φέρνει σε αμηχανία. Όμως, πώς υπερασπίζεται κανείς τα συναισθήματα και την τίμια συμπεριφορά χιλιάδων Ελλήνων που βρίσκονται πιθανόν σε χειρότερο αδιέξοδο, αλλά δεν ψάχνουν αυτή την <>”; *
[*Δύο υποσημειώσεις μόνο για την κατάπτυστη ανακοίνωση: 1) Η υποτίμηση της ζωής μας δεν είναι κάποια «συναισθηματική ιστορία», είναι η σκληρή πραγματικότητα που βιώνουμε οι εργαζόμενοι/ες – άνεργοι/ες, και 2) Η απαλλοτρίωση δεν είναι «η εύκολη λύση», είναι συνειδητή ταξική επιλογή!!!!]
Ας τα πιάσουμε όμως τα πράγματα με τη σειρά.
Η εταιρεία ή ο ρόλος του κεφαλαίου
Τα JUMBO διατυμπανίζουν ότι έχουν χαμηλές τιμές, δεν εξηγούν όμως στις σαχλές τους διαφημίσεις ότι οι τιμές αυτές προκύπτουν α) από τις σκληρές, εντατικοποιημένες συνθήκες εργασίας των υπαλλήλων τους, β) από την εισαγωγή προϊόντων, κατά βάση από την Κίνα, όπου οι εργαζόμενοι (συχνά ανήλικα παιδιά) δουλεύουν χωρίς κανένα δικαίωμα για ένα κομμάτι ψωμί. Τη δε ποιότητα των προϊόντων δεν την σχολιάζουμε καν. Προσφέρουν ό,τι πιο φτηνό, χρησιμοποιώντας συχνά υλικά βλαβερά για την υγεία και το περιβάλλον. Αυτή βεβαίως δεν είναι αποκλειστική πατέντα των JUMBO, αλλά κοινή πρακτική των μεγάλων εταιρειών, οι οποίες θησαυρίζουν από την εκμετάλλευση του δικού μας ιδρώτα (ενίοτε και αίμα) και της λεηλασίας της φύσης. Το κεφάλαιο βγάζει κέρδος ξεζουμίζοντάς μας και στη συνέχεια πουλώντας μας τα προϊόντα της δικής μας εργασίας. Αυτά που μας ανήκουν δικαιωματικά.
Τα JUMBO συγκεκριμένα έχουν μακρά ιστορία καταγγελιών για τις εργασιακές συνθήκες στις οποίες δουλεύουν οι εργαζόμενοί τους : εκδικητικές απολύσεις για συνδικαλιστική δράση, κλίμα αυταρχικό, συνεχή έλεγχο από κάμερες και προϊσταμένους, ωράρια που παραβιάζουν προκλητικά τα νόμιμα επιτρεπόμενα, πίεση για υπογραφή ατομικών συμβάσεων. Εργαζόμενοι σε καταστήματα JUMBO έχουν κάνει στο παρελθόν κινητοποιήσεις και απεργίες για την ανάκληση απολύσεων, τα ωράρια και τις συνθήκες εργασίας. Πρόσφατα δημοσιεύματα αναφέρουν ότι τα JUMBO προσφέρουν 4ωρη απασχόληση με αμοιβή 180 ευρώ το μήνα (!), ενώ ήταν η επικερδέστερη εμπορική εταιρεία στη χώρα το 2012 με κέρδη €96,96 εκ. (!!!). Η «4ωρη εργασία» -κατά τη συνήθη πρακτική της αγοράς- συχνά δεν τηρείται και οι εργαζόμενοι υποχρεώνονται να δουλεύουν για περισσότερες ώρες, για τις οποίες δεν αμείβονται. Σε περιόδους κρίσης, όπως τώρα, τα αφεντικά ποντάρουν στην τεράστια ανεργία, για να βρουν ακόμα πιο φθηνούς εργαζομένους και να αυξήσουν ακόμα περισσότερα τα κέρδη τους.
Η «δικαιοσύνη» ή ο ρόλος του κράτους
Τί κρύβεται όμως πίσω από μια τέτοια ποινή για λίγους μαρκαδόρους; Μα, το κράτος φυσικά, ο ρυθμιστής των σχέσεων μεταξύ των αφεντικών και των εργαζομένων. Αυτοί που ψηφίζουν τους νόμους, αυτοί που τους εφαρμόζουν, το περιεχόμενο των νόμων, τα πάντα είναι προσανατολισμένα στο εξής ένα: να αναπαράγεται το κεφάλαιο ανενόχλητο. Αυτό πρακτικά σημαίνει, σε περιόδους ύφεσης, εργασιακό μεσαίωνα, στρατιές ανέργων, σκληρή φορολογία και βίαιη καταστολή όσων τολμούν να σηκώσουν κεφάλι. Το κράτος πρόνοιας οπισθοχωρεί και πλέον βλέπουμε καθαρά το πρόσωπο της δημοκρατίας: ούτε επιθεώρηση εργασίας πλέον, ούτε συλλογικές συμβάσεις, ούτε τίποτα. Η ωμή τρομοκρατία και η αυθαιρεσία των αφεντικών είναι νομιμότατη. Με τις ευλογίες του κράτους, τα αφεντικά μπορούν να σε πληρώνουν όσο θέλουν και να σε πετάξουν στα αζήτητα όποτε θέλουν. Και για όσους τολμήσουν να αμφισβητήσουν την παντοδυναμία κράτους-αφεντικών, υπάρχει η αστυνομική βία, τα δικαστήρια, τα πρόστιμα, οι φυλακές και, όταν οι περιστάσεις το απαιτούν, τα μαχαίρια των φασιστών και ο στρατός. Και γιατί να μπουν στον κόπο να κυνηγήσουν έναν άνθρωπο για λίγους μαρκαδόρους, ενώ τα έξοδα της αγωγής στοιχίζουν πολλαπλάσια; Για να μην γενικευτεί η πρακτική της απαλλοτρίωσης. Όπως και αυτή των καταλήψεων (στέγης), που έχουν μπει στο στόχαστρο. Τέτοιες πρακτικές είναι ταξικές επιλογές, και εφόσον γενικευτούν, μυρίζουν μπαρούτι. Πρόκειται καθαρά για μια παραδειγματική-εκδικητική καταδίκη με ταξικό πρόσημο: κεφάλαιο ενάντια στην εργατική τάξη.
Ο ρόλος του εργαζόμενου
Το πιο εξοργιστικό ίσως στην όλη υπόθεση είναι πως τον άνεργο πατέρα τον ρουφιάνεψε εργαζόμενος, ένας εργαζόμενος, ο οποίος θα χαρακτηριζόταν από τα αφεντικά του ως ευσυνείδητος υπάλληλος που κάνει καλά τη δουλειά του. Τι σημαίνει όμως ”ευσυνείδητος” υπάλληλος; Πρακτικά σημαίνει αυτόν τον εργαζόμενο ο οποίος ταυτίζει στο μυαλό του το συμφέρον του αφεντικού του με το δικό του συμφέρον. Αυτόν που είτε από δουλικότητα είτε από φόβο προδίδει την τάξη του και συμπεριφέρεται σαν λακές των αφεντικών. Όπως ακριβώς συμπεριφέρθηκε και ο εν λόγω υπάλληλος των JUMBO.
Από την πλευρά μας ως συνέλευση αναρχικών ενάντια στη μισθωτή σκλαβιά και όντες οι ίδιοι είτε άνεργοι είτε επισφαλείς είτε απλήρωτοι εργάτες θεωρούμε πως κάθε εργαζόμενος πρέπει να τηρεί στάση αξιοπρέπειας, ακόμα και υπό το καθεστώς της εργοδοτικής τρομοκρατίας. Ενάντια στις πιέσεις των αφεντικών, ενάντια στον κανιβαλισμό μεταξύ των εργατών, να προτάξουμε την αξιοπρέπεια, τη συνείδηση, τη συλλογική αντίσταση και την αλληλεγγύη μεταξύ μας. Ακόμα και την ώρα που κάποιος ψωνίζει και το κεφάλαιο τον βαφτίζει «καταναλωτή», δε σταματάει να είναι (μελλοντικός) εργαζόμενος ή άνεργος. Σε εποχές που η φύση της εργασίας αλλάζει και το πέρασμα από την ανεργία στην εργασία και πίσω είναι πια ωμή πραγματικότητα για χιλιάδες προλετάριους, να συνειδητοποιήσουμε πως όλοι εμείς (οι άνεργοι, οι ανασφάλιστοι, οι επισφαλείς, συχνά απλήρωτοι εργαζόμενοι) παράγουμε όλο τον κοινωνικό πλούτο, ότι τα πάντα ανήκουν σε μας, στους από κάτω αυτού του κόσμου.
Όλοι εμείς ενωμένοι σαν μια γροθιά, χωρίς επίπλαστους διαχωρισμούς μεταξύ μας (πελάτης/εργαζόμενος, ντόπιος /μετανάστης) να προτάξουμε την ταξική αλληλεγγύη μεταξύ των από κάτω αυτής της κοινωνίας απέναντι στον κοινωνικό κανιβαλισμό, τη ρουφιανιά, την παθητικότητα και την αποχαύνωση.
ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ
ΚΑΙ ΤΗΝ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ ΤΟΥ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ, ΝΑ ΠΡΟΤΑΞΟΥΜΕ ΤΗΝ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΚΑΙ ΤΗ ΣΥΛΛΟΓΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΑΝΤΙΣΤΑΣΕΩΝ ΜΑΣ
εργαλειοφόρος| συνέλευση αναρχικών ενάντια στη μισθωτή σκλαβιά