Ανακοίνωση-διαμαρτυρία από 603 κρατούμενους των φυλακών Αγίου Στεφάνου Πάτρας

img_0006

Διαμαρτυρία Προς Υπουργείο Δικαιοσύνης

Στις φυλακές της Πάτρας για άλλη μια φορά αντικρίζουμε το αδιάφορο και απάνθρωπο πρόσωπο του κράτους. Τη στιγμή που η θερμοκρασία έχει πέσει στους 6-7 βαθμούς Κελσίου η υπηρεσία εξακολουθεί να αδιαφορεί και δεν ανάβουν τη θέρμανση ούτε για ένα λεπτό. Παράλληλα το ζεστό νερό θεωρείται προνόμιο και μας χορηγείται για ένα μισάωρο. Επίσης το μόνιμο πρόβλημα της έλλειψης ιατρικού προσωπικού συνεχίζεται δίχως καμία απάντηση σε προηγούμενη διαμαρτυρία μας. Εάν σε κάποιον κρατούμενο προκύψει πρόβλημα με την υγεία του, τότε η τύχη του εξαρτάται καθαρά από τη τύχη και την πιθανότητα να υπάρχει κάποιος γιατρός στη φυλακή. Αυτές οι συνθήκες κράτησης καμία σχέση δεν έχουν με τον υποτιθέμενο σωφρονισμό αλλά ξεκάθαρα με την εκδικητική τιμωρία.
Ακόμα και οι άδειες που ήταν μια χαραμάδα ελευθερίας στα κλειστά τείχη της φυλακής σφραγίστηκε. Οι άδειες κόβονται με το πρόσχημα της μη ύπαρξης εχεγγυότητας την ίδια στιγμή που οι κρατούμενοι στις αιτήσεις τους δίνουν όλα τα εχέγγυα που θέτει ο σωφρονιστικός κανονισμός.
Τέλος, το πανηγύρι της διαφθοράς καλά κρατεί και στις φυλακές της Πάτρας. Οι υπεύθυνοι της τροφοδοσίας εκτός από το γεγονός του ότι προωθούν μάρκες προϊόντων δικής τους προτίμησης (δεν γνωρίζουμε αν υπάρχουν κρυφές συμφωνίες μ’ αυτές τις εταιρίες…) παράλληλα χρεώνουν ή αφαιρούν ακόμα και τις προσφορές. Για παράδειγμα προϊόντα που είναι 1+1 δώρο, το δώρο χάνεται και πουλιέται σαν κανονικό προϊόν.
Με τη γνωστοποίηση αυτών των γεγονότων προς τους υπεύθυνους κανείς δεν μπορεί να δικαιολογηθεί πίσω από την άγνοια.
Διεκδικούμε λύσεις ΑΜΕΣΑ. Για εμάς η αδικία και η διαφθορά έχουν πλέον όνομα και επάγγελμα. Ο εισαγγελέας Παναγιώτης Δαυίδ Τριανταφύλλου του Κωνσταντίνου, η αντιεισαγγελέας Βασιλική Χριστούλη του Αθανασίου, ο διευθυντής Λεωνίδας Γιαχαλής και ο υπεύθυνος κοινωνικής υπηρεσίας Ζέρβας Κωνσταντίνος.

Η ΑΔΙΑΦΟΡΙΑ ΚΑΙ Η ΣΙΩΠΗ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΧΕΙΡΟΤΕΡΟ ΕΓΚΛΗΜΑ. ΟΙ ΦΥΛΑΚΕΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΚΑΘΡΕΦΤΗΣ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ.

Οι κρατούμενοι των φυλακών Πατρών
(το κείμενο συνυπέγραψαν 603 εκ των κρατουμένων)

Παρέμβαση στην κινητοποίηση των εμπορουπαλλήλων Πάτρας για το άνοιγμα των καταστημάτων τις Κυριακές

Το πρωί της Κυριακής 15 Δεκέμβρη ο σύλλογος εργατουπαλλήλων Πάτρας καλούσε σε συγκέντρωση και διαμαρτυρία ενάντια στο άνοιγμα των καταστημάτων τις Κυριακές. Η προσέλευση κόσμου στη συγκέντρωση, που είχε καλεστεί στον πεζόδρομο της Αγ. Νικολάου, στο εμπορικό κέντρο, ήταν περιορισμένη. Φωτογραφία0255
Παρ’ όλα αυτά ο κόσμος, καμιά 80αριά περίπου (εμπορουπάλληλοι, μέλη αριστερών οργανώσεων και αναρχικοί) διασκορπίστηκαν στα γύρω καταστήματα μοιράζοντας κείμενα, μιλώντας με τους περαστικούς αλλά και αποτρέποντας αρκετούς που θεώρησαν ιδανικό το πρωί της Κυριακής για μια βόλτα απ’ τα μαγαζιά, την ίδια μέρα που οι εργαζόμενοι σε αυτά αμείβονταν με 10 ευρώ μεροκάματο.
Φωτογραφία0259
Ευχάριστη εντύπωση προξένησε η μαχητικότητα αρκετών εμπορουπαλλήλων που συμμετείχαν στην κινητοποίηση, οι οποίοι δε σταμάτησαν στιγμή να ντουντουκίζουν, να κάνουν θόρυβο με σφυρίχτρες και σειρήνες και να εξηγούν στους περαστικούς τί ξεζούμισμα σηματοδοτεί για όλους τους εργαζόμενους η καθιέρωση της εργάσιμης Κυριακής.

Φωτογραφία0257
Αξίζει να σημειωθεί πως οι ιδιοκτήτες του pink woman (κατάστημα με είδη ρούχων στην οδό Μαιζώνος) επιτέθηκαν σε σύντροφο που έριξε φυλλάδια στο μαγαζί τους και αμέσως έσπευσε η αστυνομία να τους φυλάξει. Τα αφεντικά αυτά, όπως και οι υπόλοιποι Πατρινοί μαγαζατοραίοι, θεωρείται αυτονόητο πως παραδόθηκαν στη γενική χλεύη και κατακραυγή.
Φωτογραφία0258
Δυστυχώς, κάποιος κόσμος προκλητικά υπερασπιζόταν το ”δικαίωμά” του να ψωνίζει τις Κυριακές, χωρίς να λογαριάζει πως αύριο πιθανόν να βρεθεί στη θέση να δουλεύει τις Κυριακές για πέντε δεκάρες.
Φωτογραφία0256
Απέναντι στη βίαιη υποτίμηση της ζωής μας, όλοι εμείς οι από κάτω, εργαζόμενοι, άνεργοι, ντόπιοι και μετανάστες δεν έχουμε άλλο τρόπο να παλέψουμε ενάντια σε κράτος και κεφάλαιο παρά μόνο συλλογικοποιώντας τις αντιστάσεις μας.Μέσα από πρωτοβάθμεια σωματεία βάσης, μέσα από ακηδεμόνευτους και αδιαμεσολάβητους ταξικούς αγώνες μπορούμε με τη συλλογική μας δράση και με αλληλεγγύη να παλέψουμε για έναν κόσμο ισότητας, αλληλεγγύης και αξιοπρέπειας, για μια κοινωνία, στην οποία όλοι εμείς που παράγουμε όλο τον κοινωνικό πλούτο θα μπορούμε να ζούμε χωρίς εξουσιαστές και εξουσιαζόμενους.

Το κείμενο του εργαλειοφόρου που μοιραζόταν στη συγκέντρωση είναι εδώ :https://ergaleioforos.squat.gr/2013/12/15

Κείμενο εργαλειοφόρου ενάντια στο άνοιγμα των καταστημάτων τις Κυριακές

ΟΧΙ ΔΟΥΛΕΙΑ ΤΙΣ ΚΥΡΙΑΚΕΣ, ΤΙΣ ΠΛΑΤΕΣ ΔΕ ΘΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΣΤΟΥΣ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΕΣ

Διανύουμε την τέταρτη χρονιά υπαγωγής της ελληνικής οικονομίας στο μηχανισμό στήριξης και είναι πλέον φανερό οτι τα εργατικά κεκτημένα των προηγούμενων χρόνων, τσακίζονται υπό το πρόσχημα της κρίσης, στην ουσία όμως διαλύονται για να συνεχιστεί απρόσκοπτα η κερδοφορία του κεφαλαίου. Πιο συγκεκριμένα, οι μαζικές απολύσεις, η κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων εργασίας, το πετσόκομμα μισθών, συντάξεων και επιδομάτων, οι ορδές των ανέργων, δηλώνουν την ολοένα και μεγαλύτερη απορρύθμιση των εργασιακών σχέσεων προς όφελος των καπιταλιστών. Όλα τα παραπάνω τίθενται μέσα από το πρίσμα της ανάπτυξης, μιας ανάπτυξης όμως που αφορά στα κέρδη των αφεντικών και όχι στις πραγματικές ανάγκες των από τα κάτω. Το κράτος επίσης, ως ο διαχειριστής ενός καπιταλιστικού συστήματος σε βαθιά δομική κρίση, έχει εγκαθιδρύσει ένα μόνιμο καθεστώς έκτακτης ανάγκης, όπου σύμφωνα με το δόγμα μηδενικής ανοχής, οποιοσδήποτε αντιδρά απέναντι στη λεηλασία της ζωής του καταστέλλεται βίαια. Είναι αλήθεια όμως ότι στην παρούσα κρίση το κεφάλαιο συνεχίζει να κερδοφορεί πατώντας πάνω στο τσάκισμα των εργασιακών κεκτημένων αλλά και στην καταστροφή του φυσικού περιβάλλοντος (βλ. Σκουριές Χαλκιδικής). Χαρακτηριστικό παράδειγμα για την κερδοφορία του ελληνικού κεφαλαίου είναι το ότι οι ελληνικές τράπεζες τα τελευταία 3 χρόνια έχουν υπερδιπλασιάσει τα κέρδη τους.

Μέσα σ’αυτά τα πλαίσια της ”ανάπτυξης” – και των ψευδών προσδοκιών που μπορεί να σημαίνει αυτό για ένα κομμάτι κόσμου – έρχεται και το μέτρο για το άνοιγμα των καταστημάτων κάποιες Κυριακές του χρόνου. Αν σήμερα περάσει το μέτρο αυτό για επτά Κυριακές χωρίς αντιδράσεις, τότε ανοίγει ο δρόμος για την καθολική επέκτασή του όλες τις Κυριακές του χρόνου. Η επέκταση λοιπόν του ωραρίου – και στην ουσία η κατάργηση της κυριακάτικης αργίας – σε συνθήκες κρίσης, ανέχειας και εξαθλίωσης έχει μόνο έναν ωφελημένο, το κεφάλαιο είτε μικρό είτε μεγάλο. Ταυτόχρονα, η λειτουργία των καταστημάτων με τους ίδιους εργαζόμενους σημαίνει γι’ αυτούς μικρότερα μεροκάματα, ξεζούμισμα και ζωή λάστιχο, ενώ από την άλλη σημαίνει αύξηση του κέρδους των μεγάλων καταστημάτων. Κανένας εργοδότης δεν θα προσλάβει ούτε έναν επιπλέον υπάλληλο, για να ανοίγει τις Κυριακές, κανένα αφεντικό δεν θα πληρώσει αυτά που πρέπει για τη δουλειά την Κυριακή.

Επιπροσθέτως, αν κάποιος εργαζόμενος αρνηθεί να δουλέψει, απειλείται άμεσα με απόλυση και έτσι αναγκάζεται να απαρνηθεί ώρες από τον ελεύθερό του χρόνο και την προσωπική του έκφραση, μπαίνοντας ακόμα πιο πολύ στο ρόλο του μισθωτού σκλάβου. Εν ολίγοις, η δουλειά τις Κυριακές όχι μόνο πατά αλλά και επιτείνει την απορρύθμιση των εργασιακών σχέσεων, προκειμένου να μπορεί το ντόπιο αλλά και υπερεθνικό κεφάλαιο να συνεχίζει να παράγει κέρδος για το ίδιο και εντατικοποίηση της εκμετάλλευσης για τους εργαζόμενους.

Αντίθετα εμείς, ως συνέλευση αναρχικών ενάντια στη μισθωτή σκλαβιά | εργαλειοφόρος, δε στρεφόμαστε ενάντια μόνο στην επέκταση του εργάσιμου ωραρίου και τις Κυριακές αλλά ακόμα περισσότερο αποστρεφόμαστε και την ίδια τη μισθωτή εργασία. Γιατί η μισθωτή εργασία ή μάλλον μισθωτή σκλαβιά υπάρχει μόνο και μόνο, για να διαιωνίζει την εκμετάλλευση των εργατών από τα αφεντικά. Για να μπορούν τα αφεντικά να οικειοποιούνται την υπεραξία των εργαζομένων, αντιμετωπίζοντάς τους ως άψυχους παραγωγικούς συντελεστές, ούτως ώστε να σωρρεύουν κέρδος πάνω στο κέρδος, να το μετατρέπουν σε κεφάλαιο και έτσι να γυρνά το γρανάζι του καπιταλισμού, συνθλίβοντας τη ζωή και την αξιοπρέπεια των από κάτω της κοινωνικής πυραμίδας. Στρεφόμαστε λοιπόν ενάντια και παλεύουμε τους ντόπιους και μη κεφαλαιοκράτες, που σκοπεύουν να διατηρήσουν και να αυξήσουν τα κέρδη τους υποτιμώντας την εργασία και τη ζωή μας αλλά αγωνιζόμαστε και ενάντια στο κράτος, που ρυθμίζει τους όρους της μισθωτής σκλαβιάς και αυτής της λεηλασίας.

Απέναντι στη βίαιη υποτίμηση της ζωής μας, όλοι εμείς οι από κάτω, εργαζόμενοι, άνεργοι, ντόπιοι και μετανάστες δεν έχουμε άλλο τρόπο να παλέψουμε ενάντια σε κράτος και κεφάλαιο παρά μόνο συλλογικοποιώντας τις αντιστάσεις μας. Ως αναρχικοί προτάσουμε τη σύνδεση των αγώνων και των αγωνιζόμενων κομματιών μεταξύ τους ενάντια στην καπιταλιστική επέλαση και την τρομοκρατία του κράτους. Ούτως ή άλλως, άνεργοι και εργαζόμενοι βρισκόμαστε στο ίδιο καράβι που βουλιάζει, καθώς σήμερα κάποιοι έχουν δουλειά, αύριο όμως θα βρεθούν και αυτοί στην ανεργία. Μέσα από πρωτοβάθμεια σωματεία βάσης, μέσα από ακηδεμόνευτους και αδιαμεσολάβητους ταξικούς αγώνες μπορούμε με τη συλλογική μας δράση και με αλληλεγγύη να παλέψουμε για ένα άλλο σύστημα, για έναν κόσμο ισότητας, αλληλεγγύης και αξιοπρέπειας, για μια κοινωνία, στην οποία όλοι εμείς που παράγουμε όλο τον κοινωνικό πλούτο θα μπορούμε να ζούμε χωρίς εξουσιαστές και εξουσιαζόμενους.

40 ΩΡΕΣ ΓΙΑ 400 ΕΥΡΩ, ΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ ΤΟΝ ΖΟΥΜΕ ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ ΕΔΩ

Μικροφωνική από τον εργαλειοφόρο στο Παράρτημα – όχι δουλειά τις Κυριακές

pdtk_syvxa_01_13_d
H επέκταση λοιπόν του ωραρίου – και στην ουσία η κατάργηση της κυριακάτικης αργίας – σε συνθήκες κρίσης, ανέχειας και εξαθλίωσης έχει μόνο έναν ωφελημένο, το κεφάλαιο. Ταυτόχρονα, η λειτουργία των καταστημάτων με τους ίδιους εργαζόμενους σημαίνει γι’ αυτούς μικρότερα μεροκάματα, ξεζούμισμα και ζωή λάστιχο, ενώ από την άλλη σημαίνει αύξηση του κέρδους των μεγάλων καταστημάτων. Κανένας εργοδότης δεν θα προσλάβει ούτε έναν επιπλέον υπάλληλο για να ανοίγει τις Κυριακές, κανένα αφεντικό δεν θα πληρώσει αυτά που πρέπει για τη δουλειά την Κυριακή.

Ως συνέλευση αναρχικών ενάντια στη μισθωτή σκλαβιά | εργαλειοφόρος, δε στρεφόμαστε ενάντια μόνο στην επέκταση του εργάσιμου ωραρίου και τις Κυριακές αλλά ακόμα περισσότερο αποστρεφόμαστε και την ίδια τη μισθωτή εργασία. Γιατί η μισθωτή εργασία ή μάλλον μισθωτή σκλαβιά υπάρχει μόνο και μόνο για να διαιωνίζει την εκμετάλλευση των εργατών από τα αφεντικά. Για να μπορούν τα αφεντικά να οικειοποιούνται την υπεραξία των εργαζομένων, αντιμετωπίζοντάς τους ως άψυχους παραγωγικούς συντελεστές ούτως ώστε να σωρρεύουν κέρδος πάνω στο κέρδος, να το μετατρέπουν σε κεφάλαιο και έτσι να γυρνά το γρανάζι του καπιταλισμού, συνθλίβοντας τη ζωή και την αξιοπρέπεια των από κάτω της κοινωνικής πυραμίδας.

ΣΥΓΕΝΤΡΩΣΗ-ΜΙΚΡΟΦΩΝΙΚΗ

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 13.12 ΣΤΙΣ 17.30 ΣΤΟ ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ

εργαλειοφόρος | συνέλευση αναρχικών ενάντια στη μισθωτή σκλαβιά

συνέλευση κάθε Τρίτη στις 19:00 στο Εργατικό Κέντρο Πάτρας

http://ergaleioforos.squat.gr

Παρέμβαση στην ΕΡΑ Αθήνας για το Παράρτημα και τις καταλήψεις της Πάτρας

Παρέμβαση στην ΕΡΑ Αθήνας για το Παράρτημα και τις καταλήψεις της Πάτρας στο πλαίσιο της προπαγάνδισης του 3ημερου “40 χρόνια κοινωνικοί και ταξικοί αγώνες” που πραγματοποιήθηκε από τις 3 έως τις 5 Οκτώβρη 2013.