Year: 2011

 

Αν δεν αντισταθούμε σ’ όλες τις γειτονιές

οι πόλεις μας θα γίνουν μοντέρνες φυλακές

ΚΥΚΛΟΣ ΠΡΟΒΟΛΩΝ

ενάντια στο φόβο, το ρατσισμό και τον κοινωνικό κανιβαλισμό

…για να αποκτήσουν οι γειτονιές το νόημα που τους αξίζει

… για την ανάπτυξη σχέσεων επικοινωνίας και αλληλεγγύης ντόπιων και μεταναστών

10/9: πλ. Ομονοίας — ο βασιλιάς

17/9: πλ. Νόρμαν — it’s a free world

24/9: πλ. Αγ. Σοφίας — 9 βασίλισσες

1/10: πλ. Παντοκράτορα — το λεωφορείο της συμφοράς

* όλες οι προβολές αρχίζουν στις 20.00

Ο ΚΥΒΟΣ ΕΡΡΙΦΘΗ

ΟΛΟΙ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ!

ΑΠΕΡΓΙΑ

 

Τρίτη 28 Ιούνη

Προσυγκέντρωση: 9:30 Παράρτημα

Πορεία: 10:30 Πλατεία Όλγας

Συγκέντρωση: 18:00 Πλατεία Όλγας

 

Συλλογικό εγχείρημα λόγου και δράσης “πέρασμα”

Συνέλευση αναρχικών ενάντια στη μισθωτή σκλαβιά “ο εργαλειοφόρος”

Η κρίση είναι δομικό σύμπτωμα του καπιταλισμού. Χθες έπληξε την Αίγυπτο, την Αργεντινή, την Τυνήσια, σήμερα την Ελλάδα και την Ισπανία, αύριο κάποια άλλη χώρα. Καμία αυταπάτη, κανένα περιθώριο μεταρρύθμισης.

Ο καπιταλισμός δεν διορθώνεται, ανατρέπεται!

Το χρέος δεν είναι δικό μας. Το δημιούργησε το ντόπιο και διεθνές κεφάλαιο. Ανήκει σε αυτούς που λεηλατούν εδώ και χρόνια το βαλκανικό προλεταριάτο, σε αυτούς που έχουν δις ευρώ στις ελβετικές τράπεζες και σε οφ σορ εταιρίες, σε αυτούς που εδώ και χρόνια απομυζούν την δική μας εργασία.

Δεν σας δίνουμε δεκάρα. Κοινωνική στάση πληρωμών από τα κάτω!

Η ιδεολογία της «ανάπτυξης» έχει φέρει τη γη στο χείλος της οικολογικής κατάρρευσης. Έχει καταστρέψει χώρες ολόκληρες, επιζητώντας το κέρδος από κάθε πτυχή της ζωής. Το κέρδος, η ανταγωνιστικότητα, η αποδοτικότητα είναι αξίες του κεφαλαίου όχι δικές μας.

Κοινωνικός έλεγχος του πως και τι παράγεται με γνώμονα τη βιωσιμότητα και ισορροπία  φύσης και κοινωνίας!

Ο κοινωνικός πλούτος είναι προϊόν της δικής μας εργασίας. Ανήκει σε όλους μας. Ελεύθερη πρόσβαση όλων σε νερό, τρόφιμα, υγεία, παιδεία, υπηρεσίες κοινής ωφέλειας. Κανένα αγαθό δεν είναι εμπόρευμα.

Κανένα ξεπούλημα-Κοινωνικοποίηση όλων των μέσων παραγωγής!

Από τη Νότιο Αμερική ως τη Βόρειο Αφρική και από την Ελλάδα ως την Κίνα, η εργατική τάξη δεν έχει να χωρίσει τίποτα. Οι μετανάστες εργάτες που ζουν στην Ελλάδα είναι αδέρφια μας. Η κοινωνική αλληλεγγύη είναι το όπλο μας.

Μηδενική ανοχή στα καθάρματα της ακροδεξιάς. Ο κοινωνικός κανιβαλισμός δεν θα περάσει!

Να γίνει κάθε χώρος δουλειά, κάθε γειτονιά, κάθε πλατεία χώρος ζύμωσης και αλληλεγγύης μεταξύ των καταπιεσμένων. Να φτιάξουμε παντού σωματεία βάσης, λαϊκές και εργατικές συνελεύσεις, δομές κοινωνικής αλληλεγγύης. Να οργανωθούμε από τα κάτω και να συντονιστούμε οριζόντια-αδιαμεσολάβητα-αντιιεραρχικά.

Η κοινωνική αυτοδιεύθυνση είναι η μόνη λύση!

Να ξεπεραστούν οι λογικές της ανάθεσης και της πρωτοπορίας. Η απόλυτη αλήθεια-δόγμα πέθανε! Η απελευθέρωση των καταπιεσμένων ή θα είναι έργο των ίδιων των καταπιεσμένων ή δεν θα είναι απελευθέρωση!

Κήρυξη γενικής πολιτικής απεργίας από τα κάτω!

 

Απεργία Τετάρτη 15 Ιούνη – Πορεία 10.30 – πλατεία Όλγας

Για την σημερινή απεργία…

 

Άλλη μια απεργία καλείται σήμερα από τους εργατοπατέρες της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ, άλλη μια απεργία-πυροτέχνημα με στόχο να περισωθούν κάπως τα «αγωνιστικά» προσχήματα. Κάτω από μια νεφελώδη και στείρα αντι-«μνημονιακή» ή στην καλύτερη περίπτωση αντι-κυβερνητική ρητορεία, υπό το βάρος αναλύσεων επί αναλύσεων για χρέη, σπρεντς, ελλείμματα, δις ευρώ, ομόλογα κτλ η προπαγάνδα επελαύνει, προσπαθώντας να μεταθέσει τις ευθύνες τις καπιταλιστικής κρίσης μακριά από αυτούς που την δημιούργησαν.

Η κρίση, συνέπειες της οποίας βιώνουμε σήμερα, δεν είναι ούτε ελληνική ούτε πρόσφατη. Η κρίση του εξωτερικού χρέους είναι ένα δομικό σύμπτωμα της τελευταίας καπιταλιστικής κρίσης, τα πρώτα σημάδια της οποίας χρονολογούνται ήδη από την δεκαετία του 70. Η επέλαση του νέο-φιλελευθερισμού ήταν στρατηγική επιλογή του κεφαλαίου που αντέστρεψε την κατάσταση αλλά μόνο προσωρινά. Η δομική αδυναμία του καπιταλισμού να αντιμετωπίσει τον μόνιμο εφιάλτη του, δηλαδή «την πτωτική τάση του ποσοστού κέρδους», έχει σαν αποτέλεσμα την λυσσαλέα επίθεση που σήμερα εξαπολύει απέναντι στην εργατική τάξη. Η τελευταία πράξη του καπιταλισμού μετά την υπερεκμετάλλευση της εργασίας, των φυσικών πόρων και των αναπτυσσόμενων κοινωνιών ήταν ο μαζικός δανεισμός, και η χρηματιστηριακή επένδυση (τζόγος) ώστε να αξιοποιηθούν και να αυξηθούν τα πλεονάζοντα κεφάλαια. Αυτή όμως η φούσκα είναι που τώρα έσκασε και πλέον οι επιπτώσεις είναι δραματικές. Η κρίση που ξεκίνησε ως χρηματοπιστωτική κατέληξε να είναι δημοσιονομική γιατί τα κράτη αποφάσισαν να κρατικοποιήσουν-κοινωνικοποιήσουν τις ζημιές των χρηματοπιστωτικών οργανισμών που κατέρρευσαν και καταρρέουν. Το επόμενο βήμα ήταν να προσπαθήσουν να κλείσουν τις τρύπες στους κρατικούς προϋπολογισμούς απομυζώντας τον κόσμο της μισθωτής εργασίας, περικόπτοντας τις κοινωνικές δαπάνες και επιβάλλοντας το κέρδος σε κάθε πτυχή της ζωής.

Επεισόδια αυτού του έργου παρακολουθούμε στην Ελλάδα τον τελευταίο χρόνο. Το εξωτερικό χρέος ως (δομικό) σύμπτωμα της τρέχουσας καπιταλιστικής (δομικής) κρίσης κυκλοφορεί εδώ και χρόνια στα κράτη της καπιταλιστικής περιφέρειας, αλλά τώρα έφτασε στην αυλή της «ισχυρής» Δύσης, απειλώντας να χτυπήσει ακόμα και την καρδιά του ίδιου του κτήνους. Είναι προφανές πως τα προβλήματα της ελληνικής καπιταλιστικής δημοκρατίας δεν αφορούν ούτε στην κακοδιαχείριση ούτε στην υπερδιόγκωση του δημόσιου φορέα ούτε στην παραδοσιακή διαφθορά του νεοέλληνα (πελατειακό κράτος), όπως η προπαγάνδα το θέλει. Η αποσάθρωση της όποιας παραγωγικής δομής, είτε βιομηχανικής είτε αγροτικής, η ένταξη του ελληνικού κράτους στον παγκόσμιο καταμερισμό εργασίας, η μετατροπή του φυσικού τοπίου σε τουριστικό αξιοθέατο-προϊόν, ο μαζικός δανεισμός τόσο σε ιδιωτικό όσο και σε δημόσιο επίπεδο προκειμένου να χρηματοδοτηθούν τα φαραωνικά έργα του κεφαλαίου (ΟΝΕ, ολυμπιακοί αγώνες κτλ) κτλ. αποτέλεσαν στρατηγικές επιλογές της ντόπιας και διεθνούς αστικής τάξης. Τα εργατικά και μικροαστικά στρώματα λαθρεπιβάτες στον τιτανικό της ισχυρής Ελλάδας νομιμοποίησαν αυτές τις επιλογές όχι πάντα χωρίς συγκρούσεις είναι η αλήθεια.

Η κατάσταση αυτή δεν θα συνεχιστεί για πολύ. Αν κάτι φοβούνται τα αστικά επιτελεία είναι οι ανεξέλεγκτες κοινωνικές αντιδράσεις που μπορεί να ξεσπάσουν στο άμεσο μέλλον. Η επερχόμενη αναδιάρθρωση του χρέους (ελεγχόμενη χρεωκοπία), σε συνδυασμό με τον βαθμό νέας λεηλασίας (δέσμευση καταθέσεων, κατάρρευση ασφαλιστικών ταμείων) του κοινωνικού πλούτου, ενδέχεται να θέσει την ελληνική κοινωνία εκ νέου σε τροχιά Δεκέμβρη. Τα ΜΜΕ μέσω των πιο επίσημων χειλιών επισείουν τον κίνδυνο του αστυνομικού κράτους, ενώ η συνεχής και απροκάλυπτη πριμοδότηση της ακροδεξιάς φτάνοντας σε πρωτοφανή επίπεδα, δείχνει τους μελλοντικούς παρακρατικούς της πλατείας Ταχρίρ. Η μεθοδευμένη σύγχυση έχει έναν βασικό σκοπό. Να ενισχύσει-διασώσει ιδεολογικά την εθνική ιδέα ακόμα και αν η εργατική τάξη βουλιάξει. Εκεί αποσκοπεί η στήριξη στην ακροδεξιά, η «εθνική αντίσταση» τύπου σπίθας, οι θεωρίες περί «υποδουλωμένης Ελλάδας», το κυνήγι των μεταναστών.

Τα οδοφράγματα (είπε κάποιος) είναι συνδυασμός συσσώρευσης πόνου και ιδεών. Και αν η φτώχεια, η ανεργία, η ανασφάλεια είναι μια υπαρκτή πραγματικότητα για πολλούς από εμάς, παραμένει ανοιχτό ζήτημα η υπέρβαση της υπάρχουσας αντίληψης για την κοινωνική οργάνωση. Μιας αντίληψης μακριά από λογικές «ανάπτυξης» και «προόδου», με κάθε κόστος. Μια μορφή κοινωνικής οργάνωσης από τα κάτω, αδιαμεσολάβητη από κάθε μορφή ιεραρχίας, που δεν θα καταστρέφει την φύση, δεν θα βασίζεται στην μισθωτή εργασία, δεν θα αναπαράγει έμφυλους, φυλετικούς ή εθνικούς διαχωρισμούς. Η ανθρώπινη αξιοπρέπεια τραυματισμένη από την οδυνηρή εμπειρία των «σοσιαλιστικών» κρατών θα πρέπει να ξαναστηθεί με τα πόδια στη γη. Ξεκινώντας από την γειτονιά, την εργασία, τις καθημερινές σχέσεις, την επικοινωνία, την εκπαίδευση είναι ζητούμενο να πάρουμε τις ζωές στα χέρια μας.

Η ιδέα της κοινωνικής αυτοδιεύθυνσης δεν είναι απλά ένα ιδεολογικό ζήτημα, είναι ίσως η μοναδική διέξοδος απέναντι στην βαρβαρότητα που καθημερινά βιώνουμε.

ΝΑ ΠΑΡΟΥΜΕ ΤΗ ΖΩΗ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΜΑΣ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΑΔΙΑΜΕΣΟΛΑΒΗΤΟΥΣ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ

ΑΥΤΟΝΟΜΗ ΠΟΡΕΙΑ

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ 11:ΟΟ

Συνέλευση αναρχικών ενάντια στη μισθωτή σκλαβιά «ο εργαλειοφορος»

 

συνέλευση κάθε Τρίτη στις 19:οο στο Παραρτημα

ergaleioforos@gmail.com

https://ergaleioforos.squat.gr/

Κείμενο απο τον εργαλειοφόρο που μοιράστηκε στους δρόμους της πόλης το Σάββατο 30 Απρίλη καθώς και στις απεργιακές κινητοποιήσεις του εργατικού κέντρου και της ανεξάρτητης ταξικής πορείας στην πλατεία 3 Συμμάχων.

Σε μορφή pdf