Αποκλεισμός του καταστήματος Blanco στις 26/11

Κείμενο που μοιράστηκε κατά τον τετράωρο αποκλεισμό του καταστήματος Blanco στην Πάτρα το Σάββατο 27 Νοεμβρίου.

ΚΑΜΙΑ ΖΩΗ ΔΕ ΣΒΗΝΕΤΑΙ ΜΕ BLANCO

Την περασμένη εβδομάδα μια τοπική είδηση πέρασε αθόρυβα απο την οθόνη του κατακλυσμένου από την επικαιρότητα τηλεθεατή. Μιλάμε για τον θάνατο μιας 32αχρονης μητέρας νεογέννητου παιδιού, που προσπάθησε να αυτοκτονήσει σε κάποιο κελί των κρατητηρίων του αστυνομικού τμήματος Πάτρας, ξεψυχώντας κάποια ώρα αργότερα. Η κοπέλα είχε καταλήξει εκεί μετά από καταγγελία του καταστήματος Blanco ότι έκλεψε τρείς μπλούζες.

Διαβάζοντας την είδηση όπως γράφτηκε στο διαδίκτυο και τις τοπικές εφημερίδες γρήγορα συνειδητοποιούμε ότι η ταυτότητα του καταγγέλλοντος και το μαγαζί στο οποίο έγινε το περιστατικό σκόπιμα αποκρύπτονται από τα ΜΜΕ. Έμπειροι σε νομικά θέματα ή δικηγόροι δεν είμαστε ώστε να γνωρίζουμε τα υποτιθέμενα νομικά πλαίσια που καθορίζουν το τι δημοσιοποιείται και τι όχι, βλέπουμε όμως τα προφανή. Ποιοί είναι δηλαδή αυτοί που δεν τους συμφέρει να βγουν τα στοιχεία τους παραέξω και τηρώντας έναν όρκο σιωπής, ο μεν έμπορος δεν θίγει τις πωλήσεις του, ο δε αστυνόμος αποσιωπά το θέμα, ότι δηλαδή κάποιος άνθρωπος πέθανε στην βάρδιά του. Την ίδια στιγμή, τα ΜΜΕ συμμετέχουν στην ενορχηστρωμένη αυτή omerta, αποκρύπτοντας ή δημοσιοποιώντας ταυτότητες και γεγονότα ανάλογα με το τι βολεύει τα ίδια και το σύστημα που υπηρετούν.

Τέτοιοι “όρκοι σιωπής” είναι μόνιμος κανόνας σε περιπτώσεις όπως αυτή, που ένα “δυσάρεστο περιστατικό” απειλεί να την κανονικότητα μιας κοινωνίας που καταναλώνει – για να μην μιλήσουμε για τους κύριους αστυνομικούς που το πολύ πολύ να υποστούν κάποια δυσμενή μετάθεση για λίγους μήνες μέχρι να ξεχαστεί το θέμα. Φυσικά, ο καταστηματάρχης επέλεξε να καλέσει τους μπάτσους για να χειριστούν ένα τόσο ασήμαντο θέμα όπως η κλοπή μερικών ρούχων (που σε τελική ανάλυση αποτελούν είδος πρώτης ανάγκης) και είναι απόλυτα συνυπεύθυνος με το μπάτσο που κλειδώνει ένα συνάνθρωπό του σε ένα κελί. Βεβαίως από τον τελευταίο δεν θα περιμέναμε τίποτα καλύτερο καθώς αποτελεί το έμμισθο τσιράκι του αστικού συμφέροντος. Επίσης δεν είναι λίγες οι φορές που σεκιουριτάδες σε κεντρικά καταστήματα, διασύρουν κόσμο, βιαιοπραγούν ή φωνάζουν την αστυνομία να αναλάβει. “Καμία δουλειά δεν είναι ντροπή” λέει ο λαός αλλά όταν πληρώνεσαι για να “κόβεις φάτσες” σε κάποια είσοδο, να τραμπουκίζεις και να προστατεύεις τα συμφέροντα κάποιου σίγουρα πιο πλούσιου από εσένα, μάλλον οφείλεις να ντρέπεσαι.  Αυτό που ξαφνιάζει, όμως, είναι η συμπεριφορά ορισμένων εργαζομένων ή και πελατών ακόμα των καταστημάτων, οι οποίοι πολλές φορές αναλαμβάνουν οι ίδιοι το ρόλο του σεκιουριτά προστατεύοντας έτσι τα συμφέροντα των αφεντικών. Αυτή η συμπεριφορά είναι απαράδεκτη, και από την πλευρά των απλών εργαζόμενων τουλάχιστον, φανερώνει την έλλειψη ταξικής αλληλεγγύης και την μερική ή ολική απουσία ταξικής συνείδησης.

Η ένδυση, η τροφή, το νερό, ακόμα και το ρεύμα, αγαθά που εμείς οι ίδιοι παράγουμε και είναι απαραίτητα για την επιβίωσή μας, έχουν περάσει στα χέρια της κυριαρχίας, η οποία και διαχειρίζεται τον πλούτο αυτό. Η ύπαρξη της αστυνομίας και τα ηθικολογήματα περί κλεψιάς, οχυρώνουν τις σχέσεις ανάγκης και εξαναγκασμού. Η απαλλοτρίωση των βασικών αγαθών, είναι μια πράξη δίκαιη αλλά και αναγκαία, μιας και η παραγωγή τους και πολύ περισσότερο η απόλαυσή τους πρέπει να είναι ελεύθερη. Όσο αυτή η σχέση παραμένει άνιση, πρέπει εμείς οι ίδιοι να παίρνουμε πίσω ότι μας ανήκει και ότι μας είναι αναγκαίο, προκειμένου να ζήσουμε  μια ζωή με αξιοπρέπεια.

Οι αγορές, μέσα από μια life style τακτική, πλουτίζουν σε βάρος των εργαζομένων αλλά και των καταναλωτών. Επιβάλουν ανάγκες και τρόπους ζωής, περιθωριοποιώντας την ίδια τη ζωή. Καφετέριες, club, μαγαζιά με ρούχα και αυτοκίνητα υπόσχονται ηρεμία και καταξίωση, όταν την ίδια στιγμή σε αυτούς τους χώρους, οι συνθήκες εργασίας είναι τις περισσότερες φορές απάνθρωπες. Εμείς καλούμαστε να επαναπροσδιορίσουμε τις αξίες και τις ανάγκες μας και να τις απελευθερώσουμε από τα χέρια εκείνων που το κέρδος είναι το μοναδικό τους κριτήριο.

ΚΑΜΙΑ ΕΙΡΗΝΗ ΜΕ ΜΠΑΤΣΟΥΣ, ΡΟΥΦΙΑΝΟΥΣ ΚΑΙ ΑΦΕΝΤΙΚΑ

ΚΑΜΙΑ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ ΔΕΝ ΜΕΝΕΙ ΑΝΑΠΑΝΤΗΤΗ

Η ΣΙΩΠΗ ΕΙΝΑΙ ΣΥΝΕΝΟΧΗ

 εργαλειοφόρος | συνέλευση αναρχικών ενάντια στη μισθωτή σκλαβιά

Αλληλεγγύη στον ολικό αρνητή στράτευσης Γεράσιμο Κορωναίο που δικάζεται στις 13/12

Τον τελευταίο καιρό, με αφορμή την κρίση, όλοι οι εξουσιαστικοί μηχανισμοί βάζουν τα δυνατά τους να τονωθεί το «εθνικό συναίσθημα». Λίγη «κυβέρνηση εθνικής σωτηρίας» στη βουλή, λίγη προπαγάνδα για τη «σωτηρία του έθνους» στα τηλεπαράθυρα και θα αποπροσανατολιστούμε δήθεν από το ποιοι είναι οι πραγματικοί μας εχθροί.

Αμ δε!! Κάποιοι επιλέγουν να αμφισβητήσουν έμπρακτα αυτά τα ιδεολογήματα που προσπαθούν να ενώσουν εκμεταλλευτές και εκμεταλλευόμενους, και αντ’ αυτού προτάσσουν την ταξική σύγκρουση. Κάποιοι έχουν πλήρη συνείδηση ότι τα σύνορα στους χάρτες χωρίζουν ταξικά αδέλφια. Ότι ο φόβος του «εξωτερικού» και «εσωτερικού» εχθρού που καλλιεργείται μεθοδευμένα από το σχολείο κιόλας είναι μια καλοστημένη προπαγάνδα για να υπομένουμε αγόγγυστα κάθε μορφή εκμετάλλευσης.

Δύο χρόνια πριν ο αναρχικός Γεράσιμος Κορωναίος έκανε δημόσια δήλωση ολικής άρνησης στράτευσης και στις 13/12/2011 δικάζεται σε στρατοδικείο στα Ιωάννινα για ανυποταξία σε ειρηνική περίοδο. Παρά τις πιέσεις που άσκησαν μπάτσοι και στρατονόμοι στον κοινωνικό του περίγυρο, πήρε την πολιτική απόφαση να έρθει σε άμεση ρήξη με τον κρατικό μηχανισμό, καταδικάζοντας δημόσια το θεσμό του στρατού.

«Ο στρατός είναι μια δεξαμενή θανάτου που υπηρετεί τα σχέδια των κρατιστών και των καπιταλιστών».

Υπό συνθήκες εγκλεισμού και απόλυτης ιεραρχίας ενισχύονται τα σεξιστικά στερεότυπα και διαπλάθονται οι πειθήνιοι πατριώτες που θα αλληλοσφαχτούν για τα συμφέροντα των εξουσιαστών τους εντός και εκτός συνόρων. Ο στρατός αποτελεί μία ακόμη δομή συντήρησης του καπιταλιστικού κράτους.

«Δηλώνω ότι δεν επιθυμώ να καταταγώ στο στρατό, ούτε να έχω καμία επαφή με αυτή τη δομή του εξουσιαστικού συστήματος. Δεν επιθυμώ καμία εναλλακτική θητεία ούτε καν να εμφανιστώ ενώπιόν σας για κάποιου είδους απαλλαγή […] Είμαι εχθρός κάθε κράτους, κάθε έθνους και εν δυνάμει καταστροφέας τους».

 

ΚΑΝΕΝΑΣ ΣΤΡΑΤΟΣ-ΚΑΜΙΑ ΣΗΜΑΙΑ-ΚΑΝΕΝΑ ΚΡΑΤΟΣ

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΝ ΟΛΙΚΟ ΑΡΝΗΤΗ ΣΤΡΑΤΕΥΣΗΣ ΓΕΡΑΣΙΜΟ ΚΟΡΩΝΑΙΟ ΠΟΥ ΔΙΚΑΖΕΤΑΙ ΣΤΙΣ 13/12

Παρασκευή 9/12:

Συγκέντρωση 18:00 Πλατεία Όλγας

Προβολή 21:00 Παράρτημα

Σάββατο 10/12:

Πορεία 11:00 Παράρτημα

Συναυλία (οικονομικής ενίσχυσης για τα έξοδα του στρατοδικείου) 21:00 Παράρτημα

εργαλειοφόρος | συνέλευση αναρχικών ενάντια στη μισθωτή σκλαβιά